تجزیه و تحلیل رابطه بین حاکمیت شرکتی، هموارسازی سود و کیفیت گزارش گری مالی

پژوهش حاضر به تجزیه و تحلیل رابطه بین حاکمیت شرکتی، هموارسازی سود و کیفیت گزارش­گری مالی در شرکت­های پذیرفته شده بورس اوراق بهادار تهران طی سال­های 1391- 1387 پرداخته است. نمونه مورد بررسی شامل114شرکت می­باشد. برای محاسبه درجه هموارسازی سود دو شاخص تاکر و زاروین (TZ) و آلبرت و ریچاردسون (AR) به کار برده شده است. شاخص کیفیت گزارش­گری مالی در این پژوهش، رابطه بین سود دوره جاری و جریان های نقد دوره بعد می­باشد. نتایج حاصل از این پژوهش بیان می کند که بین حاکمیت شرکتی و درجه هموارسازی صورت گرفته رابطه کمی وجود دارد. زیرا از بین مکانیزم­های حاکمیت شرکتی تنها امتیاز کیفیت و افشا و درصد سهامداران عمده با درجه هموارسازی سود رابطه مثبت و معناداری دارند. همچنین نتایج حاصله نشان می­دهد که درجه هموارسازی صورت گرفته در سطح سود خالص در هیچ یک از دو روش هموارسازی سود، نتوانسته باعث افزایش ارتباط بین سود دوره جاری و جریانات دوره بعد شود. بنابراین هموارسازی صورت گرفته در این سطح، ازآگاهی­بخشی برخوردار نمی­باشد

Keywords:

حاکمیت شرکتی , هموارسازی سود , روش تاکر و زاروین , روش آلبرت و ریچاردسون , کیفیت گزارش گری مالی