بررسی عملکرد بادگیر در تهویه طبیعی خانه های بومی فلات مرکزی ایران

سیستم تهویه طبیعی بر مبنای جریان باد و حرارت به عنوان نیروهای محرکه می باشد و یک پدیده یا اختراع جدید نمی باشد. استفاده از نیروی طبیعی به منظور تهویه به مدت هزاران سال برای انسان ها و حیوانات از جمله موارد در دسترس برای ایجاد شرایط زیستی مناسب بوده است. به طور کلی هوا برای جابجایی و ایجاد شرایط تهویه طبیعی نیاز به نیروی محرکه دارد که این نیرو می تواند اختلاف فشار، اختلاف دما و یا نیروی محرکه حاصل از تجهیزات مکانیکی تهویه مطبوع باشد. باتوجه با نیاز روز افزون انسان و انرژی و با توجه به کاهش چشم گیر منابع انرژی در دنیا به خصوص منابع تجدید ناپذیر، استفاده از انرژی های پاک در زندگی امروزه بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است. با توجه به جایگاه ایران در میان کشورهای پرمصرف انرژی لازم است تا پژوهش هایی در این رابطه انجام گیرد. در همین راستا در پژوهش حاضر با بررسی استانداردهای تهویه طبیعی و عملکرد بادگیر، به عنوان یک الگوی کهن معماری در زمینه تهویه طبیعی، سعی در بکاربستن روش گذشتگاه با استاندارهای امروزی زندگی بشر دارد و در نهایت با بررسی دقیق تر بادگیر و اصل تهویه طبیعی ادامه مقاله سازماندهی می شود. این پژوهش با استفاده از منابع کتابخانه ای، اسناد و مدارک به موضوع مورد بحث پرداخته است و در نهایت با گرداوری اطلاعات و ارائه معیارهای تهویه طبیعی به بحث و نیتجه گیری می انجامد. نتایج این تحقیق بیانگر آن است، گذشتگان همواره راهکارهای کارامد را برای مرتفع کردن نیازهای آسایش حرارتی مورد استفاده قرار داده اند و همچنین می توان دریافت که بعضی از راهکارهای تهویه در گذشته، امروزه هم مورد توجه معماران و سازندگان ساختمان قرار گرفته است و بازه زمانی برای آنها مطرح نیست.

Keywords:

بادگیر , تهویه طبیعی , خانه های سنتی , معماری بومی