برهمکنش پایه و پیوندک در برخی ارقام گلابی اروپایی (Pyrus communis L.) و آسیایی (Pyrus serotina Rehd.) روی پایه رویشی پیرودوارف

به منظور یافتن پایه مناسب برای تولید تجاری گلابی آسیایی و همچنین بررسی سازگاری و چگونگی رشد آن با پایه پیرودوارف، مطالعه ای در سال های باغی 1393 و 1394 در شرایط آب و هوایی تهران انجام شد. در این پژوهش دو رقم گلابی آسیایی KS6´ و KS10´ به همراه یک رقم اروپایی (شاه میوه) روی پایه پیرودوارف پیوند شدند و طی دو سال، صفات مربوط به رشد رویشی و چگونگی رشد ریشه اندازه گیری شد. همچنین میزان عناصر غذایی برگ و میزان تجمع نشاسته در بالا و پایین محل پیوند مورد بررسی قرار گرفت. برای مشخص شدن سازگاری این ارقام با پایه پیرودوارف بررسی آیزوزایمی توسط ژل اکریل امید انجام گرفت. نتایج نشان داد که میزان رشد این ارقام اختلاف معنی داری با یکدیگر داشت و میزان رشد KS10´در مجموع دو سال کمتر بود، درحالیکه میزان عناصر غذایی برگ در آن ها اختلاف معنی داری را نشان نداد. این سه رقم از نظر میزان تجمع نشاسته اختلاف معنی داری باهم داشتند و میزان تجمع نشاسته در رقم شاه میوه کمتر بود. بررسی آیزوزایمی نیز نشان داد که باندهای A و B که در پایه پیرودوارف وجود داشتند در رقم شاه میوه نیز ظاهر شدند اما در ارقام گلابی آسیایی فقط باند B وجود داشت. نتایج این پژوهش نشان داد که پایه پیرودوارف با رقم شاه میوه سازگار و با گلابی های آسیایی نیمه سازگار است. بررسی عادت رشد ریشه این پایه پیرودوارف با پایه بذری گلابی درگزی نیز نشان داد که ریشه پیرودوارف در خاک به صورت سطحی و افقی رشد می کند. بنابراین استفاده از این پایه برای گلابی آسیایی و اروپایی و در مناطقی که با کمبود آب مواجه است با یستی با توجه به کمبود آب و با در نظر گرفتن ملاحظات لازم و با احتیاط همراه باشد و اصولا نبایستی بدون پژوهش های لازم توصیه شود.

Keywords:

خصوصیات رشد , عادت رشد ریشه , اثر پایه , عناصر غذایی , تجمع نشاسته