رابطه رشد پس از سانحه با سبک های مقابله ای و حس انسجام در مادران دارای فرزند مبتلا به ناتوانی

مادر مهمترین عضو خانواده است که از بدو تولد کودک تحت تاثیر مشکلات او قرار میگیرد در این میان تولد فرزند ناتوان فشار روانی مضاعفی را بر مادران این کودکان وارد می کند به گونه ای ممکن است منجر به آسیب جدی سلامت روانی مادر و عملکرد خانواده شود در کنار اینگونه آسیب ها ممکن است این استرس به عنوان عامل تسهیل کننده برای تغییرات مثبت روانشناختی عمل نمایند و سبب رشد این افراد شود این مطالعه با هدف تعیین رابطه رشد پس از سانحه با سبک های مقابله ای و حس انسجام در مادران دارای فرزند ناتوان شهر بوشهر 1397 طراحی و اجرا شده است روش بررسی این مطالعه توصیفی تحلیلی از نوع همبستگی بر روی 260 مادر دارای فرزند ناتوان مراجعه کننده به مراکز تحت پوشش اداره بهزیستی شهر بوشهر که به صورت تصادفی ساده انتخاب شده بودند انجام گردید جمع آوری داده ها با استفاده از فرم اطلاعات دموگرافیک مادر و فرزند مبتلا به ناتوانی و پرسشنامه های روا و پایای رشد پس از سانحه تدسکی و کالهون حس انسجام آنتونووسکی و راهبردهای مقابله بیلینگز و موس صورت گرفت تجزیه و تحلیل داده ها با کمک نرم افزار spssنسخه 23 و آزمون های تحلیلی نظیر ضریب همبستگی پیرسون در سطح معنی داری کمتر از 0/05 انجام شد یافته های این مطالعه نشان داد میانگین انحراف معیار رشد پس از سانحه حس انسجام و سبک های مقابله ای به ترتیب 15/59 و65/63و21/22و115/16و6/00و31/55 می باشد در حیطه های رشد پس از سانحه بیشترین رشد مربوط به حیطه معنوی بود

Keywords:

ناتوانی , رشد پس از سانحه , سبک مقابله ای , حس انسجام