در میان کارآمدترین روش های تنظیم خانواده بر اساس تقسیم بندی WHO دو روش DMPAو Cu- IUD رایج ترین ها در ایران می باشند به رغم برتری اثبات شدهIUD نسبت به DMPA در افراد واجد شرایط هر دو روش و در دسترس بودن و رایگان بودن هر دو روش در ایران آمارها حاکی از رشد فزاینده مصرف DMPA نسبت به IUD در چند سال گذشته می باشد از جمله عوامل موثر بر پذیرش بیشتریک روش کمتر بودن عوارض آن روش است که خود می تواند با توجه به مسایل فرهنگی و مذهبی حاکم بر هرکشور متفاوت از سایر کشورها باشد هدف مطالعه آن است که با مقایسه دو پیامد
رضایت جنسی و
افسردگی در بین زنان مصرف کننده این دو روش مضخص نماید که اولا روش کم عارضه تر برای کسانی که شرایط استفاده از هر دو روش را دارند کدام است و در ثانی آیا این تغییر روند استفاده از دو روش را می توان به عوارض آنها نسبت داد یا خیر این پژوهش یک مطالعه مقطعی و بخشی از یک مطالعه گسترده است که روی 300 زن متاهل 50-19 ساله تحت پوشش مراکز بهداشتی درمانی دانشگاه علوم پزشکی تهران ایران دربازه زمانی بین تیرماه 1396 تا دیماه 1396 صورت پذیرفته است 150 زن با DMPA و 150زن با Cu- IUD که بین 18-12 ماه از شروع روش آنها گذشته بود از 30 مرکز بهداشتی درمانی با روش نمونه گیری در دسترس وارد مطالعه شدند ابزار سنجش پیامد شامل مشخصات دموگرافیک پرسشنامه های استاندارد
رضایت جنسی لارسون و
افسردگی Patient Health Questionnaire (PHQ ) بود دو گروه از نظر متغیرهای دموگرافیک مانند سن سن همسر مدت ازدواج تعداد فرزند تحصیلات زنان و همسرانشان وضعیت شیردهی نوع زایمان و وضعیت اقتصادی تفاوت آماری معناداری با یکدیگر نداشتند P> 0.05 میزانرضایت جنسی در گروه IUD بصورت معنی داری بیشتر از گروهDMPA بود P<0.05 در آنالیز رگرسیون تنها ارتباط معنادار بین
رضایت جنسی و
افسردگی مشاهده شد R=0.15 , p+0.012 میزان
افسردگی در گروه IUD بصورت معناداری کمتر از گروه DMPA بود p<0.001 آنالیز رگرسیون نشان داد که بجز
رضایت جنسی تنها عامل اثر گذار بر
افسردگی میزان تحصیلات همسر می باشد r=0.02,p=0.017