عوامل موثر بر قصد فرزند آوری در زنان شاغل و خانه دار شهرستان اسدآباد

تغییر الگوی خانوادگی استخدام تمام وقت زنان تاثیر مدرنیته و شیوه زندگی غرب منجر به تغییر در نقش زنان در تمامی ابعاد زندگی از جمله باروری است نگرش نسبت به باروری فشار اجتماعی برای تحمل بچه ها و کنترل امکانات مورد نیاز و منابع پشتیبانی سه عامل اصلی برای قصد باروری است تصمیم گیری برای آوردن فرزند به طور تصادفی شکل نمی گیرد این پژوهش به منظور بررسی قصد فرزندآوری و عوامل موثر بر آن در زنان شاغل و خانه دار در شهرستان اسدآباد انجام شد این مطالعه تحلیلی مقطعی در کلیه درمانگاه های اسدآباد در سال 1395 با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای و در 310 نفر از زنان شاغل و خانه دار انجام شد ابزار مورد استفاده پرسشنامه نیاز درک شدهبه فرزندآوری است که توسط کبودی و همکاران در سال 2013 روایی و پایایی آن سنجیده شده است آلفاکرونباخ آن به صورت کلی 0/9 بدست آمده است با استفاده از آمار توصیفی برای تحلیل متغیرهای دموگرافیک و از تحلیل عاملی به منظور بررسی سوالات این پرسشنامه در دو گروه زنان شاغل و زنان خانه دار استفاده شد تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 22 انجام شد نتایجاین مطالعه نشان داد میانگین سنی زنان شاغل 34/28+_6/16 و زنان خانه دار 30/92+_5/97 سال بود 83/2% از زنان شاغل دارای شغل دولتی با میانگین درآمد 1533935 تومان بودند در زنان شاغل 36/8% هنوز زایمان نکرده 27/7% یک دوره 27/7% دو دوره و 7/8% سه دوره زایمان را گذرانده اند و این مقادیر به ترتیب در زنان خانه دار 20/7،35/5،30/9،10/3 بوده است در بررسی گویه نگرش به پیامد فرزندآوری در زنان شاغل فرزندآوری باعث افتخار می شود پر اهمیتترین اما در زنان خانه دار همه سوالات ارزش یکسان داشته است