استفاده از حامل های مختلف به عنوان ناقل های دارو در حال گسترش است. با روش های معمول مصرف دارو نظیر مصرف خوراکی و تزریقی، دارو به سراسر بدن توزیع می شود و تمام بدن تحت اثرات دارو قرار می گیرد و عوارض جانبی دارو بروز می کند. با گسترش روش های نوین رسانش دارویی می توان بدون آسیب رساندن به سایر بافت ها به بیشترین تاثیر پذیری دست یافت؛ لذا تحقیق در مورد سامانه های دارورسانی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. با پیدایش و توسعه ی نانوفناوری در عرصه ی دارو رسانی می توان از نانولوله ها بهعنوان یکی از بهترین حامل های دارو استفاده کرد. در نتیجه در این تحقیق با توجه به اهمیت داروی
پروکاربازین در درمان سرطان، پدیده ی جذب آن روی
نانولوله های کربنی به عنوان حامل دارو مورد بررسی قرار گرفت. در این راستا از نظریه تابعی چگالی DFT و مجموعه ی پایه ی 6-31 استفاده شد. این بررسی نشان داد که
پروکاربازین روی برخی از این نانولوله ها به صورت شیمیایی جذب می شود