پتانسیل استفاده از تونل های زمین گرمایی در ایران

بدلیل چالش افزایش گازهای گلخانه ای، نیاز در حال رشد استفاده گسترده از انرژی های تجدیدپذیر همانند انرژی زمین گرمایی چشمگیرتر شده است. یکی از تکنیک های جدید استفاده از انرژی زمین گرمائی، استفاده دوگانه از تونل های شهری به عنوان تونل های زمین گرمائی و به منظور تبادلانرژی بین سطح و عمق زمین است. تکنولوژی استفاده از تونل های شهری در تولید انرژی زمین گرمائی براساس مفهوم ثابت بودن نسبی دمای عمق زمین در فصول مختلف است. تونل ها بدلیل داشتن فصل مشترک با زمین اطراف، محیط مناسبی برای انتقال انرژی بین سطح و عمق زمین ایجاد می کنند. در این تکنولوژی با قراردادن لوله های مشخصی در لاینینگ تونل و اتصال آن با سازه های سطح زمین و همچنین با استفاده از پمپ های مبدل انرژی زمین گرمایی، سیال مشخصی در این چرخه بین سازه های سطحی و لاینینگ جریان داده می شود که در زمستان انرژی گرمائی زمین را جذب و به داخل سازه های سطحی منتقل و در تابستان نیز گرمای محیط را جذب می کند. در این مقاله سعی شده است کلیات این تکنولوژی، مکانیزم عملکرد و اصول بکارگیری آن شرح داده شود و پتانسیل کارایی آن در تونل های درحال ساخت و در حال طراحی کلان شهرهای ایران بررسی شود.

Keywords:

لاینینگ تونل , انرژی زمین گرمایی , تولسازی شهری , اندرکنش گرمایی- مکانیکی- هیدرولیکی , مدلسازی عددی