رویکرد جامعه شناسانه هنر بر نظریه ی فرمالیسم کلمنت گرینبرگ در هنر مدرنیسم

یکی از جلوه هایی که هنر مدرن را از هنرهای دیگر متفاوت میکند، عبارت است از بازنمایی که می گویند هنر همواره از بدو تاریخ، صورت بازنمایانه تجسمی و نمایشی داشته است. هنر مدرنیستی برای اولین بار، می گوید ما نمی توانیم ساحت ناخودآگاه را با ابزار بازنمایانه تجسم دهیم. پژواک دنیای ناخودآگاه با ابزار بازنمایانه امکان پذیر نیست؛ چون در دنیای ناخودآگاه، اشکال و تصویرها صورت ادراکات ملموس حسی را ندارند. به همین خاطر، آنها روشی را در هنر پیشنهاد کردند که روش غیر شکلی نام داشت؛ یعنی دیگر دربوم نقاشی، عکس حیوان، انسان و کوه را نمی بینید. اینها در ساحت ناخودآگاه، تجلی چندانی ندارند و اگر داشته باشند، صورت هایی که ادراکات حسی را بازتاب می دهند را ندارند، بلکه صورت متفاوت میشود. به همین خاطر، مدعی شدند که ناخودآگاه دارای فرم خاص خودش است و هنر مدرنیستی عبارت است از یافتن فرمی که از آبشخور ناخودآگاه، یعنی دنیای تاریکی که ادراکات حسی به آن دسترسی ندارند یا عقلیاند، سرچشمه گرفته باشد اما جالبترین بحث در این قلمرو، سخنان یکی از مهم ترین نظریه پردازان و متفکران هنر مدرنیسم 4 ، کلمنت گرینبرگ است. او فلسفه مدرنیسم 5 را صورتبندی کرده و آثار او مبنا و اساس تحلیل هایی است که رویکرد مدرنیستی به هنر را انتخاب کرده اند.حال آنکه پژوهش حاضر بر آن است تا با نظریات گرینبرگ به نقد و بررسی نحوه شکل گیری هنر مدرنیسم بپردازد.

Keywords:

کلمنت گرینبرگ , نظریه فرمالیسم , هنر مدرن , مارکسیسم , اکسپرسیونیسم انتزاعی