در روش های جدید طراحی و ارزیابی لرزه ای سازه ها لازم است که شدت زلزله متناسب با عملکرد مورد انتظار سازه مشخص گردد .از مهمترین معیارهای خرابی و کنترل عملکرد سازه در این روش ها را میتوان کمیت هایی نظیر بیشینه جابجایی بام، جابجایی نسبی طبقات، چرخش پلاستیک مفاصل و انرژی هیسترزیس جذب شده توسط سازه را نام برد .برای رفع این نیازها و با بررسی مسیر پیشرفت از روش های تحلیل استاتیکی خطی به غیرخطی و سپس فزاینده، این تفکر بوجود آمد که بتوان در روش های
تحلیل دینامیکی این تغییرات را اعمال نمود و نتیجه تحقیقات منجر به ارائه با وجود ارائه نتایج دقیق، نیازمند انجام IDA گردیده است .روش های دینامیکی غیرخطی نظیر روش IDA روش
تحلیل دینامیکی غیرخطی فزاینده انبوه محاسبات بوده و اغلب زمانبر هستند .علاوه بر آن، انجام تحلیل ها و تفسیر نتایج حاصل از این تحلیل ها نیاز به مهارت و تخصص ویژه ای دارد. در مقابل، تقریب ها و ساده سازی های متعدد در روش های استاتیکی غیرخطی علیرغم شدت بخشیدن به گسترش کاربرد آنها باعث کاهش دقت نتایج آنها گردیده است.با توجه به اینکه در ارزیابی لرزه ای سازه ها بر اساس سطح عملکرد، دقت و سرعت انجام انواع تحلیل ها معیاری بسیار حیاتی است، در نتیجه این مسئله باعث بوجود آمدن انواع روش های نوین بر اساس مفاهیم مربوط به تحلیل های استاتیکی و دینامیکی غیرخطی فزاینده شده است