رابطه تاب آوری و معناداری زندگی با رضایت از زندگی در دبیران متاهل مرد شاغل در آموزش و پرورش شهرستان دورود مقطع متوسطه

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه تاب آوری و معناداری زندگی با رضایت از زندگی در دبیران متاهل مرد شاغل در آموزش و پرورش شهرستان دورود مقطع متوسطه بود. جامعهی آماری این پژوهش را، تمامی دبیران مرد متاهل شاغل در آموزش و پرورش شهرستان دورود مقطع متوسطه که در سال تحصیلی 1397-98 مشغول به تدریس بودند، تشکیل داد که از این جامعه آماری (250)، نمونه ای به حجم 148 نفر بر اساس جدول کرجسی و مورگان به روش نمونه گیری تصادفی هدفمند انتخاب شد. در این پژوهش برای جمع آوری داده ها از مقیاس رضایت از زندگی داینر (SWLS)، مقیاس تاب آوری (CRS) و شاخص ارزشمندی زندگی (LRI) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده های به دست آمده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شد. نتایج همبستگی پیرسون نشان داد که بین تاب آوری و مولفه های معنای زندگی (چارچوب، رضایت) با رضایت از زندگی در دبیران متاهل مرد رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که متغیرهای پیش بین این پژوهش به طور معناداری رضایت از زندگی را در دبیران متاهل مرد پیش بینی می کنند و روی هم رفته 32/7 درصد از واریانس رضایت از زندگی را در دبیران متاهل مرد تبیین می کنند.

Keywords:

رضایت از زندگی , تاب آوری , معناداری زندگی.