ارزیابی روشهای درونیابی مکانی برای برآورد پارامترهای کیفی آب زیرزمینی (مطالعه موردی بخش جنوبی شهرستان گنبد کاووس)

آب زیر زمینی قابل اعتمادترین منبع آب به ویژه در مناطق خشک و نیمه خشک مانند ایران است. غالب آب شرب استان گلستان از آبهای زیرزمینی تامین میشود. در این پژوهش هدف اصلی، مطالعه تغییرات مکانی غلظت مولفه های کیفی 59 حلقه چاه در بخش جنوبی شهرستان گنبد کاووس است. برای این منظور از روشهای پیشرفته درونیابی مکانی مانند کریجینگ معمولی، وزن دهی معکوس فاصله و توابع پایه شعاعی در بستر یک سیستم اطلاعات مکانی استفاده گردید. مقادیر اندازه گیری شده 8 پارامتر شامل آنیونها و کاتیونهای سولفات، نیترات، کلسیم، آهن، منگنز و خواص فیزیکی pH، کدورت، کل جامدات محلول، نرمال سازی و سپس بررسی وجود روند در داده ها انجام گردید. در روش کریجینگ معمولی مدل بهینه بر روی وریوگرام با توجه به معیارهای اعتبارسنجی RMSE و ME برازش داده شد. برای روشهای وزن دهی معکوس فاصله و توابع پایه شعاعی نیز به ترتیب توان های بهینه و توابع پایه شعاعی مناسب بر اساس معیارهای RMSE و ME انتخاب گردید . در نهایت با توجه به مقایسه دو معیار یاد شده، از بهترین روش برای ارائه نقشه درونیابی مولفه های کیفی استفاده گردید. نتایج نشان می دهد که روش کریجینگ معمولی غالبا نسبت به دو روش دیگر برتری دارد.

Keywords:

پارامترهای کیفی آب زیرزمینی , کریجینگ معمولی , وزن دهی معکوس فاصله , توابع پایه شعاعی , گنبد کاووس