بررسی ارتباط داده های عمق اپتیکی هواویز ( AOD) سنجنده مودیس با آلاینده PM2.5وپارامترهای هواشناسی در مناطق شهری

امروزه آلودگی هوا و حضور هواویزها به یک مشکل جدی در شهرهای صنعتی بزرگ به ویژه شهر اصفهان تبدیل شده است. حضور وسایل نقلیه متعدد در شهر و وجود کانونهای تولید ریز گرد در نزدیکی شهر اصفهان باعث شده است که این شهر یکی از آلوده ترین شهرهای ایران محسوب شود. با توجه به محدودیت های مکانی ایستگاههای سنجش آلودگی هوا، اخیرا از تکنیکهای سنجش ازدور به عنوان یک ابزار مهم در جهت دستیابی به پوششهای زمانی و مکانی مناسب از غلظت آلاینده ها استفاده میشود. به تازگی الگوریتم اجرای چند زاویه ای اصلاح جوی ) MAIAC ( که بر روی سنجنده مودیس توسعه داده شده است، امکان پایش ذرات معلق با رزولوشن مکانی 1 کیلومتر برای مناطق شهری را فراهم کرده است. در این مطالعه با استفاده از داده های 8 ایستگاه سنجش آلودگی در شهر اصفهان به همراه دادههای هواشناسی در سال 1396 در بازهی زمانی ساعتی، رابطه ی همبستگی از طریق مدل رگرسیون خطی چندگانه بین غلظت ذرات معلق با قطر آئرودینامیکی کمتر از 2٫5 میکرون ) PM2.5 ( و عمق اپتیکی هواویز ) AOD ( استخراجشده از سنجنده مودیس با رزولوشن مکانی 1 کیلومتر بررسی گردید. نتایج بیان کننده دقت نسبتا مناسب مدل رگرسیون خطی چند متغیره با ضریب تعیین 0٫6898 نسبت به مدل خطی میباشد و این بدان معنی است که مدل ارائه شده توانایی پیشبینی 68 درصد از غلظت ذرات PM2.5 را دارا میباشد.

Keywords:

سنجنده مودیس , ذرات معلق PM2.5 , عمق اپتیکی هواویز , رگرسیون خطی چندگانه