سوءاستفاده
جنسی از کودکان یکی از انواع
کودک آزاری است که منظور از آن وادار کردن کودک به فعالیت هایی است که منجر به ارضای
جنسی افراد بزرگ سال می شود و رضایت یا عدم رضایت کودک، تاثیری در تحقق این جرم نخواهد داشت. پژوهش حاضر در رابطه با این آسیب اجتماعی در نظر دارد تا با روش تحلیلی_توصیفی به بررسی و بازشناسی مفهوم
کودک آزاری جنسی، توصیف علائم آن و ویژگی های مرتکبان این پدیده شوم و همچنین پیامدهای سوئی که می تواند برای کودکان به عنوان قشری حساس در جامعه داشته باشد، بپردازد. در نتیجه به دست آمده از این تحقیق روشن می شود که اصطلاح سوءاستفاده
جنسی از کودکان شامل هر نوع فعالیت
جنسی با کودکان به عنوان شریک
جنسی است و ارتکاب این جرم توسط مجرمین آن می تواند حاصل عوامل مختلف روانی، اجتماعی و یا فیزیولوژیک باشد. بزهکاران این جرم عمدتا افراد آشنا و با رفتارهای عادی هستند. سوءاستفاده
جنسی از کودکان به طورکلی در دو دسته ی رفتارهایی که همراه با تماس های
جنسی و بدون تماس
جنسی تقسیم بندی می شوند. نشانه هایی از قبیل دانش
جنسی بالا، افسردگی و کبودی اطراف اندام
جنسی می توانند دال بر وقوع تجاوز
جنسی به کودک باشند. در این بین، با توجه به سطح پایین رفاهی و فرهنگی کودکان کار، قربانی شدن به شدت برای آن ها محتمل تر بوده و باید با حساسیت بیشتری نسبت به ساماندهی ایشان اقدام شود. در راستای مطالب بیان شده آخرین حمایت قانونی که از قربانیان این انحراف صورت گرفته است، تصویب لایحه حمایت از کودکان و نوجوانان در سال 1397 است که به قربانیان
کودک آزاری محدود نشده و دایره حمایتی آن، همه کودکان و نوجوانان، اعم از بزه دیده، در معرض خطر و بزهکار را دربر می گیرد.