تاثیر درماندگی مالی بر بازده سهام در بازار فرابورس ایران

درماندگی مالی بانکها و شرکتهای دولتی و خصوصی مسئله ای جدی برای حیات اقتصادی کشورها است که میتواند به ورشکستگی شرکت ها منجر شود و بهنوبه خود میتواند باعث اتلاف منابع گردد. درماندگی مالی شرکتها که ناشی عوامل درون سازمانی نظام راهبری و بیرون سازمانی عوامل کلان اقتصادی می باشد که بر روی بازده سهام و به تبع آن رفتار سرمایه گذاران بورس اثرگذار است. هدف اصلی این پژوهش مطالعه تاثیر درماندگی مالی بر بازده سهام در بازار فرابورس ایران از سال 1389 تا 1395 است. متغیر مستقل درماندگی مالی است که با استفاده از مدل زد اسکور (تحلیل خطی) و اولسون (تحلیل لاجیت) اندازه گیری شده است و متغیر وابسته در این پژوهش بازده سهام که درواقع تغییر سالانه در ارزش کل سهام عادی شرکت تعدیل شده به ازای سود نقدی و افزایش سرمایه میباشد محاسبهشده است. جامعه آماری در این تحقیق شرکتهای فعال در بازار اول و دوم فرابورس ایران بوده که در زمان استخراج داده های این تحقیق تعداد آنها 169 شرکت بوده است که با روش نمونه گیری حذفی سیستماتیک بر اساس معیارهای اعمال شده 76 شرکت انتخاب شده اند. روش اصلی تحقیق حاضر توصیفی همبستگی است و برای آزمون فرضیات از رگرسیون چند متغیره داده های تابلویی استفاده شد. نتایج حاصل حاکی از عدم معناداری متغیر نسبت درماندگی مالی محاسبه شده به وسیله مدل زداسکور و درنتیجه عدم تاثیر این متغیر بر بازده شرکت بود؛ اما نتایج آزمون فرضیه دوم حاکی از معناداری متغیر نسبت درماندگی مالی محاسبه شده به وسیله مدل اولسون و درنتیجه تاثیر این متغیر بر بازده شرکت بود. نتایج آماری به دست آمده، نشان داد که فرضیه اول پژوهش رد و فرضیه دوم پژوهش تائید گردید.

Keywords:

درماندگی مالی , بازده سهام , فرابورس , مدل زد اسکور , مدل اولسون