بررسی شیوه های اثربخش بازی درمانی برکنترل پرخاشگری کودکان 8 تا 12 سال استان کرمان مطالعه موردی : دبستان دخترانه شاهد شهرستان فاریاب دوره اول و دوم (مطالعه موردی : دبستان دخترانه شاهد شهرستان فاریاب دوره اول و دوم )

بروز رفتار های پرخاشگرانه در کودکان و فرهنگ رفتاری والدین و محیط ها و مشاهده آسیب های وارده از این رفتار و بررسی مشکلات روانشناختی و اختلالات رفتاری اخلالگر ، کنترل تکانه و سلوک ، اختلالاتی را شامل می شوند که مشکلاتی را در زمینه خویشتن داری هیجانات و رفتارها شامل می شود روش پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل می باشد جامعه آماری کلیه دانش آموزان دخترانه دبستان شاهد شهرستان فاریاب (استان کرمان که تعداد 163 نفر در سال تحصیلی 1397 - 1398 بوده که از بین آنها 3 کلاس به صورت نمونه گیری در دسترس هدفمند انتخاب شدند و از بین آنها 26 دانش آموز به صورت تصادفی انتخاب و در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. هر دو گروه قبل و بعد از مداخله پرخاشگری کودک و نوجوان ( نیلسون 2000) را پاسخ دادند . گروه آزمایش در 8 جلسه بازی درمانی شرکت نموده و گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردند . در این پژوهش از روش آماری تحلیل کواریانس چند متغییره ، بازی درمانی سبب کاهش پرخاشگری بدنی ( 0 / 002- p) در کودکان گردیده است . نتایج نشانگر این بود که شیوه های متفاوت بازی درمانی می تواند بر کاهش پرخاشگری و درمان اختلالهای رفتاری دانش آموزان موثر باشد

Keywords:

بازی درمانی , پرخاشگری , دانش آموزان دختر