تمایز یافتگی و هدفمندی زندگی در زنان مطلقه و متاهل

هدف این پژوهش تمایزیافتگی خود و هدفمندی زندگی در زنان مطلقه و زنان متاهل بود. روش تحقیق علی مقایسه ای است. نمونه انتخابی شامل 50 زن مطلقه و 50 زن متاهل بود که با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. به منظور جمع آوری اطالعات، از پرسشنامه های هدف در زندگی، پرسشنامه ی تمایز یافتگی، استفاد شد. در تجزیه و تحلیل آماری داده های از آزمون t مستقل استفاده شد. نتایج نشان داد که بین تمایزیافتگی خود و هدفمندی زندگی در زنان مطلقه و متاهل تفاوت معنی داری وجود دارد. . آزمون واریانس نشان داد که این تفاوت ناشی از ریز مقیاس جدایی هیجانی است. بنابر این زنان مطلقه گروه پژوهش در حالتی قرار دارند که احساسات آنها بر عقل و منطقشان غلبه دارد و تصمیم گیری های آنها بیشتر بر اساس واکنش های عاطفی صورت می گیرد. بطور کلی میتوان نتیجه گرفت که طلاق به عنوان یک فاکتور نابهنجار اجتماعی بر روی سطح تمایز یافتگی و هدفمندی زندگی تاثیر منفی داشته است.

Keywords:

تمایز یافتگی , هدفمندی زندگی , زنان , طلاق