بررسی عوامل خطر شغلی مرتبط با ایجاد اختلالات عضلانی –اسکلتی اندام فوقانی در کارکنان مراکز آموزشی

زمینه و هدف: اختلالات عضلانی – اسکلتی شغلی، ازجمله اختلالات شغلی شایع در بین گروه های گوناگون شاغلان است. این اختلالات بر بازده کاری افراد تاثیر م یگذارند و به میزان چشمگیری آن را کاهش می دهند. هدف اصلی این مطالعه، تعیین عوامل خطر مرتبط با ایجاد اختلالات عضلانی – اسکلتی شغلی اندام فوقانی در کارکنان آموزشی بود. مواد و رو شها: در یک مطالعه کوهورت هیستوریکال، 350 نفر از شاغلان موسس ههای آموزشی برای شرکت در مطالعه انتخاب شدند. همه شاغلان در طول مطالعه مورد پیگیری از جهت وضعیت سلامتی عضلانی – اسکلتی و اختلالات وابسته قرار داشتند. شر ح حال، معاینه و اقدامات پاراکلینیک برایشان انجام شد. در این مطالعه پرسشنامه استاندارد نوردیک، بررسی ارگونومیک رولا و از یک چک لیست استفاده گردید که اطلاعات وارد آن می شد. سپس اطلاعات در نرم افزار 16 SPSS تجزیه وتحلیل شد و ازT-test ، تست کای - دو و خطر نسبی استفاده گردید (05 / .P < 0) یافته ها: میزان اختلالات عضلانی - اسکلتی کمتر از مطالعات قبلی بوده است. در بررسی و مقایسه عوامل خطر کار با رایانه، کار در بالاتر از سطح شانه، خم و راست شدن و چرخش اندام فوقانی در بین گروه دارای اختلالات عضلانی – اسکلتی به طور معنی داری بیشتر بود ( 05 / P < 0) . سابقه خانوادگی و سابقه بیماری مشابه در خود فرد، سیگار کشیدن و داشتن اختلال روان با ایجاد اختلالات عضلانی – اسکلتی مرتبط بودند( 05 / .P < 0) نتیجه گیری: وضعیت موسسات آموزشی ازلحاظ به وجود نیامدن اختلالات عضلانی- اسکلتی مطلوب است. عوامل خطر غیر شغلی و شغلی برای ایجاد اختلالات عضلانی – اسکلتی اندام فوقانی در مراکز آموزشی وجود دارد؛ اما دریافت شر ححال و معاینه های سالانه برای شناسایی و پیشگیری از ایجاد اختلالات مزمن توصیه می شود.

Keywords:

اختلالات عضلانی– اسکلتی , اندام فوقانی , عوامل خطر , شغل