اثر مکمل های پروبیوتیکی و پری بیوتیکی بر عملکرد تولیدی گاوهای شیری

هدف از اجرای این آزمایش بررسی تاثیر مکمل­هایپروبیوتیکی و پری­بیوتیکی بر عملکرد گاوهای شیری هلشتاین بود. به همین منظور تعداد 40 راس گاو شیری نژاد هلشتاین با تولید شیر روزانه 8/0 ± 33 کیلوگرم و وزن اولیه 40 ± 700 کیلوگرم در چهار گروه در قالب طرح کاملا تصادفی قرار گرفتند. تیمارهای آزمایشی شامل: 1) گروه شاهد (جیره پایه)، 2) گروه پروبیوتیک (جیره پایه + چهار گرم پروبیوتیک به ازای هر راس در روز)، 3) گروه پری بیوتیک (جیره پایه + 14گرم پری­بیوتیک به ازای هر راس در روز)، 4) گروه سین بیوتیک (جیره پایه + چهار گرم پروبیوتیک + 14 گرم پری­بیوتیک به ازای هر راس در روز) بودند. نتایج این آزمایش نشان داد، میانگین مدت زمان جویدن، نشخوارکردن و خوردن بین جیره­های مختلف آزمایش اختلاف معنی­داری وجود داشت (05/0> P). بیشترین مدت زمان جویدن، نشخوار کردن و خوردن متعلق به گروهی بود که پروبیوتیک مصرف کرده بودند و با سایر گروه­ها اختلاف معنی­داری داشت (05/0> P). با مصرف پروبیوتیک مقدار تولید شیرخام روزانه، تولید شیر با 5/3 درصد چربی و تولید شیر با چهار درصد چربی افزایش پیدا کرد و اختلاف­معنی­داری (05/0P<) با گروه شاهد (جیره پایه بدون افزودنی) داشت. بازده غذایی در جیره­های مکمل­شده با توجه به افزایش تولید شیر خام افزایش یافت. شاخص­های سلامتی، قوام و سیالیت مدفوع در جیره­های مکمل شده بهبود یافت. بنابر این مصرف پروبیوتیک در تغذیه گاهای شیری عملکرد و شاخص­های سلامتی را بهبود می بخشد.

Keywords:

پروبیوتیک , پری بیوتیک , سین بیوتیک , قوام مدفوع , گاو شیری