اثربخشی قصه درمانی مبتنی بر رویکرد شناختی-رفتاری بر اضطراب دانش آموزان دختر دبستانی

پژوهش باهدف بررسی اثربخشی قصه درمانی شناختی- رفتاری بر اضطراب کودکان دبستانی انجام شده است. طرح پژوهش از نوع آزمایشی پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش، شامل همه دانش آموزان دختر پایه سوم و چهارم ابتدایی دارای اختلال شهر یزد در سال تحصیلی 93 - 92 بود. به منظور انجام این پژوهش، 26 دانش آموز با نشانگان اضطراب فراگیر و اجتماعی به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در 2 گروه آزمایشی و گواه قرار داده شدند. ابزار مورد استفاده این پژوهش پرسشنامه علائم مرضی کودکان (CSI-4) (اسپیر افکین و گادو، 1994)، فرم والدین بود. مداخلات مربوط به قصه درمانی بر روی گروه آزمایش به مدت 12 جلسه 45 دقیقه ای انجام و داده های به دست آمده با روش آماری تحلیل کوواریانس مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که مداخله قصه درمانی شناختی رفتاری اثر مثبتی بر کاهش اضطراب فراگیر و اجتماعی خفیف کودکان می گذارد (05/0p<) که حاکی از سودمندی قصه درمانی شناختی رفتاری است.

Keywords:

قصه درمانی , شناختی- رفتاری , اضطراب فراگیر و اجتماعی , دانش آموزان دختر ابتدایی