مقایسه اثربخشی دو روش آموزش مبتنی بر تلفن همراه و سخنرانی بر اضطراب بیماران تحت عمل جراحی قلب

سابقه و هدف: هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی دو روش آموزش مبتنی بر تلفن همراه و سخنرانی بر اضطراب بیماران تحت عمل جراحی قلب در بیمارستان سیدالشهدا ارومیه در سال 1396 بود. مواد و روش: طرح پژوهشی نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون، پس آزمون و گروه کنترل است. جامعه آماری این پژوهش کلیه بیماران تحت عمل جراحی قلب در بیمارستان سیدالشهدای ارومیه در سال 97-1396 بودند که به روش نمونه گیری در دسترس تعداد 60 بیمار انتخاب و به صورت تصادفی در 3 گروه، 2 گروه آزمایش (هر کدام 20 نفر) و 1 گروه کنترل (20 نفر) قرار گرفتند. آزمودنی های گروه آزمایش1 (مبتنی بر تلفن همراه)، تحت آموزش به شیوه تلفن همراه قرار گرفته و آزمودنی های گروه آزمایش 2 (سخنرانی)، تحت آموزش به شیوه سخنرانی قرار گرفتند و در مقابل گروه کنترل هیچ آموزشی را دریافت نکرد. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه اضطراب اشپیلبرگر استفاده شد. تجریه و تحلیل داده ها با روش آماری تحلیل کواریانس و آزمون تعقیبی استفاده شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که آموزش مبتنی بر تلفن همراه و سخنرانی بر اضطراب بیماران تاثیر دارد و باعث کاهش اضطراب بیماران تحت عمل جراحی قلب می شود. همچنین نتایج آزمون تعقیبی نشان داد که بین آموزش مبتنی بر تلفن همراه و سخنرانی تفاوت معناداری وجود ندارد و هیچ کدام بر دیگری ارجحیت ندارد. نتیجه گیری: توجه به آموزش مبتنی بر تلفن همراه و سخنرانی نقش مهمی در کاهش اضطراب بیماران دارد.

Keywords:

اضطراب , آموزش مبتنی بر تلفن همراه , آموزش سخنرانی , جراحی قلب