بررسی میزان مشارکت بیماران مبتلا به سرطان در تصمیمات درمانی: یک مطالعه مقطعی

 زمینه و هدف: سرطان یکی از بیماری های شایع و دومین علت مرگ و میر در کشور می باشد. یکی از اصول اساسی حمایت از بیمار(بالاخص مبتلایان به بیماری مزمن)، اعطای حق وی در تصمیم گیری برای سلامت خویش است. بیماران به عنوان مصرف کنندگان خدمات بهداشتی دارای حقوقی هستند که پرستاران، پزشکان و سایر حرفه بهداشتی مسئول حفظ و صیانت از آن  می باشند. لذا پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان مشارکت بیماران مبتلا به سرطان در تصمیم گیری درمانی می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی به صورت توصیفی-تحلیلی و با هدف کاربردی در سال 1395 در دانشگاه علوم پزشکی زاهدان انجام شد. جامعه پژوهش شامل بیماران مبتلا به سرطان مراجعه کننده به مرکز سرطان استان سیستان و بلوچستان بود که از این بین 450 بیمار به صورت نمونه گیری تصادفی ساده  انتخاب شدند. جهت سنجش میزان مشارکت بیماران در تصمیم گیری درمانی، از پرسشنامه استاندارد بر گرفته از مطالعه Levente Kristona  در سال2010 استفاده شد. در این مطالعه روایی و پایایی پرسشنامه مورد تائید قرار گرفت (ضریب پایایی82/0=α). داده ها با استفاده از نرم افزار spss16 به کمک آماری توصیفی و آزمون های استنباطی از جمله کای دو تحلیل شدند. یافته ها: در این مطالعه 197 مرد (53%) و 177 زن (47%) با میانگین سنی31 سال  مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج این مطالعه نشان داد که میانگین نمره  مشارکت در تصمیم گیری درمانی در میان بیماران سرطانی 12 ±30 و در حدضعیف بود. میزان مشارکت بیماران در تصمیمات درمانی رابطه معنا داری با سطح تحصیلات بیماران داشت(0/027=p) اما با جنسیت بیماران،سن، درآمد، شغل و نوع سرطان و سایر متغیرهای دموگرافیک رابطه ی معنا داری مشاهده نشد(0/05مشارکت بیمار در تصمیمات بالینی می تواند بر کیفیت تصمیمات درمانی موثر می باشد لذا پیشنهاد می شود که ارائه کنندگان خدمات به این موضوع توجه بیشتری کنند. فرهنگ سازی و آموزش بر اساس سطح دانش و آگاهی بیماران و استفاده از ابزارهای کمک در تصمیم گیری برای ارتقاء میزان تصمیم گیری درمانی مشارکتی توصیه می شود. نوع مطالعه: مطالعه پژوهشی.

Keywords:

تصمیم گیری درمانی , سرطان , مشارکت