یادگیری طبیعی، مطالعه ای بر مبنای مشاهده رفتار کودکان در مدرسه طبیعت کاوی کنج مشهد

فرصتهای کودکان برای داشتن تجربه آزاد و مستقل (پیش نیاز اصلی یادگیری طبیعی) در فضاهای باز محیطهای شهری کاهش یافته است. پژوهشهای پیشین بر نقش ادراک والدین از ایمنی صحه نهاده اند. از سوی دیگر، شهرهای بزرگ شاهد جدایی بی سابقه ای از عناصر و فرایندهای طبیعی بوده اند. ویلسون باور دارد که ما تمایل ذاتی به نزدیکی به چیزهای طبیعی داریم. نیاز به دانش عینی دقیق تر درباره رفتار فضایی کودکان در فضاهای باز نسبتا طبیعی هست تا در برنامه ریزی سکونتگاهها به کار گیریم. در این مطالعه، رفتار کودکان 3 تا 12 ساله در مدرسه طبیعت کاوی کنج (مرکز مراقبت از کودکان با فضای عمدتا باز و حال و هوای طبیعی/روستایی) نگاشت شد، و نتایج نگاشت با مصاحبه هایی با مراقبان کودکان تکمیل شد. مشاهدات ما الگوهایی از رفتارهای کودکان را بر مبنای سن آنها آشکار می کند؛ در حالیکه مصاحبه ها نشان دهنده آن است که تخیل رانه اصلی انتخابها و حرکات فضایی کودکان در این سنین است. ما بحث می کنیم که حق کودکان به فضاهای روزمره آنها باید بر مبنای ضرباهنگ های طبیعی آنها به رسمیت شناخته شود.

Keywords:

فضا , زیست گرایی , تحرک , یادگیری , کودکی