تاویل موجبه به سالبه آیات در استثنای به الا در قرآن و تاثیر معنایی آن
Publish place: Journal Of Religious literature، Vol: 3، Issue: 11
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 391
This Paper With 19 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_RLA-3-11_001
تاریخ نمایه سازی: 16 تیر 1398
Abstract:
اسلوب استثناء به الا و دقایق و ظرائف آن از مهم ترین ساختارهای کلام وحی است. از مباحث مرتبط با این اسلوب، موضوع تاویل موجبه به سالبه آیات و بیان تاثیر آن بر معنای آیات است که درک صحیح آن، تاثیر مستقیم بر درک و فهم معنای آیه دارد. تاویل موجبه به سالبه آیات در استثنای به الا از اموری است که مورد مناقشه بسیاری از نحوی ها و مفسران قرار گرفته است و به طرح نظرات مختلف و در نتیجه تفاوت تلقی معناهای متعدد از آیات قرآن منجر گشته است تا جایی که در بسیاری از موارد، آرای متفاوت در ارتباط با استثناء، باعث شکل گیری معانی مختلف از آیات شده است. مقاله حاضر بر آن است با تکیه بر روش توصیفی تحلیلی و مقایسه دیدگاه های مفسرین بزرگی همچون زمخشری، قرطبی، ابوحیان اندلسی، طباطبائی و .... مصادیق تاویل موجبه به سالبه آیات در استثنای به الا در قرآن کریم را مورد کنکاش قرار دهد و تاثیر آن را بر معنای و گاهی ساختار آیات تبیین کند.
Keywords:
Authors
عبدالاحد غیبی
عضو هیئت علمی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان
محمد طاهر مطهر
دانشجوی دکترای زبان و ادبیات عربی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان