بررسی آزمایشگاهی اثر ضد باکتریایی عصاره اتانولی Curcuma amada بر استافیلوکوکوس اورئوس های جدا شده از عفونت های زخم سوختگی و مقایسه با اثر آنتی بیوتیک های منتخب
Publish place: Eighth International Burn Congress
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 414
نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCBMED08_184
تاریخ نمایه سازی: 18 تیر 1398
Abstract:
مقدمه و اهداف: استافیلوکوکوس اورئوس یکی از عوامل مهم بیماریزا محسوب می شود و قادر به ایجاد طیف وسیعی از عفونت ها از جمله عفونت های زخم سوختگی می باشد. افزایش کاربرد آنتی بیوتیک ها بر علیه عفونت های ناشی از استافیلوکوکوس اورئوس باعث پیدایش انواع مقاوم به آنتی بیوتیک ها گردیده است که البته گیاهان داروئی با اثر ضد میکروبی خود می توانند نقش مهمی در این میان داشته باشند. هدف از انجام این مطالعه، شناسایی اثر ضد باکتریایی عصاره اتانولی ریشه Curcuma amada (زردچوبه) بر استافیلوکوکوس اورئوس های جداشده از عفونت های زخم سوختگی و مقایسه آن با اثر آنتی بیوتیک های منتخب می باشد. روش تحقیق: ابتدا به روش ماسراسیون عصاره اتانولی از ریشه C. amada تهیه گردید و سپس فعالیت ضد باکتریایی آن بر علیه 117 نمونه استافیلوکوکوس اورئوس بدست آمده از نمونه های بالینی از عفونت های زخم سوختگی از طریق روش های انتشار در آگار (Well Diffusion) و رقت های متوالی در آبگوشت غذایی (Broth Serial Dilution) به منظور تعیین حداقل غلظت ممانعت کننده از رشد (MIC)، با روش استاندارد NCCLS مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته های پژوهش: عصاره اتانولی C.amada بر علیه 74/5% از استافیلوکوکوس اورئوس های بدست آمده از نمونه های بالینی با MIC=3/9 mg/ml موثر می باشد. ضمنا اثر عصاره مذکور بر باکتری فوق بیش از اثر بعضی آنتی بیوتیک های منتخب بود. بحث و نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که عصاره اتانولی C.amada اثر ضد باکتریایی بسیار خوبی بر علیه استافیلوکوکوس اورئوس دارد و می تواند در جهت بهبود زخم های سوختگی ناشی از استافیلوکوک مفید واقع شود. لذا می توان عصاره مذکور را پس از مطالعاتی با طیف وسیعتر بصورت آزمایشگاهی و بالینی، بعنوان یک داروی ضد باکتریایی در عفونت های زخم سوختگی ناشی از استافیلوکوکوس اورئوس مدنظر قرار داد.
Authors
محمدمهدی عطارپوریزدی
گروه میکروب شناسی دانشکده پزشکی دانشگاه شاهد؛ تهران، ایران