بررسی آگاهی کارورزان دانشکده پزشکی ساری و بابل از پریودنتیت در سال 93-1392

مقدمه: پزشکان در بسیاری از موارد اولین گروهی هستند که بیماران به آن ها مراجعه می کنند لذا نقش مهمی در راهنمایی و هدایت بیماران در مورد بیماری های دهان و دندان دارند. ارتباط پزشکان و دندانپزشکان جهت ارجاع مناسب و به موقع بیماران، تشخیص و درمان بیماری های دهان اجتناب ناپذیر است. این مطالعه با هدف بررسی آگاهی کارورزان دانشکده پزشکی ساری و بابل از بیماری های پریودنتال در سال 93-1392 انجام گردید. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی-تحلیلی، بر روی 80 کارورز دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهرستان  ساری و  بابل که در سال 93-1392 مشغول به تحصیل بودند انجام شد. پرسشنامه ای در خصوص ماهیت، ریسک فاکتورهای بیماری های پریودنتال و ارتباط برخی بیماری های سیستمیک و بیماری های پریودنتال با توجه به مقالات موجود در این زمینه طراحی شد. روایی محتوا و ظاهری آن مورد پذیرش دو متخصص پریودانتیکس قرار گرفت. جهت اندازه گیری پایایی پرسشنامه از روش Test-Retest استفاده شد و ضریب همبستگی اسپیرمن 8/0 به دست آمد. اطلاعات با استفاده از نرم افزار آماری SPSS با ویرایش 20 و آزمون هایX2 و تست دقیق فیشر، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت 5/0P-value ≤ به عنوان معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: این مطالعه بر روی37 کارورز (25/46 درصد) دانشکده پزشکی ساری (53 درصد زن و 47 درصد مرد) و 43 کارورز (75/53 درصد) دانشکده پزشکی بابل (51 درصد زن و 49 درصد مرد)، انجام شد. میانگین نمره آگاهی کلی از پرسشنامه بیماری پریودنتال در دانشجویان ساری، 20/3±27/6 (متوسط) و بابل، 23/5±00/12(خیلی خوب) امتیاز بود که این تفاوت از نظر آماری معنی دار بود (0001/0 <(P. نتیجه گیری: با توجه به اهمیت پیشگیری از بیماری های مرتبط دهان و دندان، آموزش بیشتر دانشجویان پزشکی و برنامه ریزی جهت اطلاع رسانی عمومی در زمینه بیماری های دهان به خصوص بیماری های پریودنتال ضروری به نظر می رسد.

بررسی آگاهی کارورزان دانشکده پزشکی ساری و بابل از پریودنتیت در سال 93-1392 Keywords:

بیماری پریودنتال , آگاهی , کارورزان پزشکی , بیماری های سیستمیک