بررسی تاثیر سه محلول ضدعفونی کننده Septisurface، D.D.S.H و H2O2 بر آلودگی سطوح یونیت بخش ترمیمی دندانپزشکی

مقدمه: با توجه به گزارش هایی که از آلودگی یونیت های دندانپزشکی، عوارض شناخته شده آن و اهمیت ضدعفونی سطوح دندانپزشکی مطرح است و به منظور مقایسه ضدعفونی کننده های رایج در ایران، تحقیق حاضر با هدف بررسی تاثیر سه محلول ضدعفونی کننده جدید بر آلودگی سطوح یونیت دندانپزشکی در بخش ترمیمی واحد دندانپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی تهران انجام شد. مواد و روش ها: تحقیق حاضر با طراحی تجربی بر روی 9 یونیت بخش ترمیمی انجام گرفت. در این تحقیق ابتدا پیش از ضدعفونی نمونه گیری به صورت کاملا تصادفی انجام و سپس سطوح مورد آزمایش به وسیله یکی از محلول های سپتی سورفیس (Septisurface)، آنیوس (D.D.S.H) و بایوسانی تایزر (H2O2) فعال شده ضدعفونی شد. سپس در سه زمان نمونه برداری انجام و تعداد کلنی های رشد یافته شمارش گردید. باکتری های باقیمانده بعد از ضدعفونی به کمک تست های اختصاصی شناسایی شدند. داده ها با استفاده از آزمون t زوجی و آنالیز واریانس یک طرفه تجزیه و تحلیل شد (05/0α=). یافته ها: این تحقیق نشان داد تمامی نمونه ها پیش از ضدعفونی دارای آلودگی باکتریایی بودند. استافیلوکوکوس اورئوس بیشترین فراوانی و استرپتوکوکوس پیوژن کمترین فراوانی را داشتند. این تحقیق نشان داد اختلاف معنی داری بین تعداد کلنی های باکتریایی قبل و بعد از ضد عفونی با هر یک از سه محلول ضد عفونی کننده وجود دارد (001/0> P)، ولی اختلاف معنی داری بین خاصیت ضدعفونی کنندگی سه محلول سپتی سورفیس، آنیوس و بایوسانی تایزرفعال شده برای باکتری های گرم مثبت نسبت به هم وجود ندارد (05/0

بررسی تاثیر سه محلول ضدعفونی کننده Septisurface، D.D.S.H و H2O2 بر آلودگی سطوح یونیت بخش ترمیمی دندانپزشکی Keywords:

استرپتوکوکوس پیوژن , استافیلوکوکوس اورئوس , سطوح دندانپزشکی