مقایسه انرژی آزاد سطحی کامپوزیت های دندانی با پایه سیلوران و متاکریلات پس از سفیدکردن دندان ها

مقدمه:مواد سفیدکننده دندان می توانند بر خصوصیات فیزیکی ترمیم های کامپوزیتی از جمله انرژی آزاد سطحی اثرگذار باشند. انرژی آزاد سطحی بالا سبب تجمع بیشتر پلاک شده وفاکتور مهمی در چسبندگی میکروارگانیسم ها به سطوح دندانی است. هدف از اینمطالعه مقایسه انرژی آزاد سطحی کامپوزیت های دندانی با پایه سیلوران و متاکریلات پس از سفیدکردن دندان ها بود. مواد و روش ها:در این مطالعه آزمایشگاهی، 48 نمونه رزین کامپوزیت به شکل دیسک (به قطر 8 و ضخامت 2 میلی متر) تهیه شد و براساس نوع کامپوزیت به 4 گروه تقسیم گردید (12n=) و تحت رژیم سفید کردن در مطب با هیدروژن پراکساید 35 درصد (سه جلسه 45 دقیقه ای به فاصله یک هفته از هم) قرار گرفتند. انرژی آزاد سطحی با دستگاه Angle Measuring System اندازه گیری شد. داده ها با آزمون های کولموگروف اسمیرنوف، آنالیز واریانس یک طرفه، توکی و Paired t test در سطح معنی داری 05/0 آنالیز شد. یافته ها:میانگین و انحراف معیار انرژی آزاد سطحی بعد از سفید کردن برای کامپوزیت های P90، Z250، Z250 XTوZ350 XT،به ترتیب 22/6±09/50، 50/5±48/52، 62/4±38/61 و 41/2±59/54، 1-dyn cmبود.آزمون Paired t-test نشان داد که در تمامی کامپوزیت ها به جز Z250، قبل و بعد از سفید کردن اختلاف معنی داری وجود داشت (05/0P<). نتیجه گیری: سفید کردن دندان با استفاده از هیدروژن پراکساید 35 درصد، سبب افزایش معنی دار انرژی آزاد سطحی کامپوزیت های P90، Z250 XT و Z350 XT می شود، ولی تفاوت معنی داری در کامپوزیت Z250 ایجاد نمی کند.

Keywords:

انرژی آزاد سطحی , سیلوران , سفیدکردن دندان