بیش از دو سوم کشور ایران در شرایط اقلیم بیابانی و نیمه بیابانی قرار دارد. با این حال علی رغم اینکه طوفان های گرد و غبار یکی از چالش های زیست محیطی در این مناطق به ویژه در استان های شرقی و جنوب شرقی می باشند، لیکن اطلاعات اندکی در رابطه با خصوصیات و منشاء وقوع این طوفان ها وجود دارد. در دنیای امروز رشد جمعیت و فشار بیش از حد بر زمین و بهره برداری غلط از خاک موجب وارد آمدن خسارات زیادی به این منبع مهم در طبیعت شده است و باعث گردیده که بیش از یک سوم کل اراضی دنیا در معرض فرسایش شدید بادی قرار گیرند. جدایش ذرات گرد و غبار از خاک به عنوان نتیجه مستقیم فرسایش بادی فرآیندی طبیعی است اما فعالیت های اختلال آمیز انسان می تواند انتقال ذرات را در مقیاس های ناحیه ای و محلی افزایش دهد. طوفان های
گردوغبار در کشور ما ایران طی چند سال اخیر به صورت بحران جدی استان های شرق و جنوب شرقی کشور از جمله زابل را درگیر نموده است و پیامدهای خطرناکی را در زمینه های زیست محیطی، بهداشتی و اقتصادی برای ساکنین این مناطق به بار آورده است. کاهش حاصل خیزی خاک و خسارت به محصولات کشاورزی، کاهش تشعشعات خورشیدی، آلودگی هوا، ایجاد یا افزایش بیماری های تنفسی از جمله مهمترین پیامدهای وقوع طوفان های
گردوغبار می باشد. با توجه به خسارت زیاد این پدیده و احتمال افزایش وقوع آن در سال های آتی لزوم التفات به آن از سوی دولت و اجرای راهکارهای مناسب، از تشدید وقوع این پدیده جلوگیری خواهد نمود.