پرتو مفاهیم قرآنی در اشعار حکیم نباتی

اغلب ادبا و شاعران ادب پارسی و تازی، از همان ابتدای ظهور اسلام که تابش خورشید قرآن کریم به درخشیدن آغاز کرد آنچنان به این کتاب دلبستگی یافتند و بدان اهتمام ورزیدند که این اهتمام و توجه، همه جوانب و ابعاد مختلف قرآن کریم را در برگرفته و تمام زوایای دقیق آن را تحت پوشش قرار داد. دیوان اشعار حکیم نباتی از جمله ارزشمندترین این آثار است که شاعر در سراسر آن به بیان نکات عرفانی و اخلاقی پرداخته و هر نکته ای را با مفهومی از یک حدیث و یا یک آیه درآمیخته است. پژوهش حاضر در صدد است تا جلوه هایی از پرتو مفاهیم قرآنی را در دیوان اشعار فارسی این شاعر عارف و حکیم برجسته به تصویر بکشد. نتیجه به دست آمده نشان می دهد که حکیم نباتی در اشعار خود، بیشتر از آرایه تلمیح سپس اقتباس استفاده کرده و در سطح پایین تری نسبت به آن دو از آرایه تضمین بهره جسته است. همچنین وی از اکثر سوره های قرآن علی الخصوص سوره های مکی الهام گرفته و سوره های اعراف، بقره، یوسف و آل عمران به ترتیب بیشترین بسامد را به خود اختصاص داده اند.

Keywords:

اقتباس , تلمیح , حکیم نباتی , دیوان شعر , قرآن.