پهنه بندی متغیرهای کیفی آب زیرزمینی دشت سروستان با استفاده از زمین آمار

امروزه اکثر آبهای زیرزمینی یا شور شده اند و یا در معرض آن قرار گرفته اند. اطلاع از وضعیت کیفیتی آبهای زیرزمینی این امکان را فراهم می سازد تا با استفاده از اطلاعات بدست آمده بتوان راهکارهای مدیریت اتخاذ نمود که کمترین آسیب به این شریان حیاتی وارد گردد. استفاده از تکنولوژی سیستم اطلاعات جغرافیاییی برای کنترل و پایش کیفیت آب های زیرزمینی بسیار مقرون به صرفه می باشد. در این تحقیق از تعداد 28 چاه نمونه برداری در محدوده مطالعاتی دشت سرورستان واقع در استان فلرس در دوره آماری 1395-1383 برای پهنه بندی متغیرهای کیفی آب از جمله هدایت الکتریکی، مجموع جامدات محلول و هدایت الکتریکی، کلر، منیزیم مورد استفاده قرار گرفت. از بین روش های مختلف زمین آمار، روش کریجینگ معمولی با توجه به کاربرد وسیع آن در مطالعات برای پهنه بندی مورد استفاده واقع شد. نتایج تحقیق نشان داد که کمترین مقدار هدایت الکتریکی در نواحی حاشیه ارتفاعات جنوبی و بیشترین آن در مناطق مرکزی دشت مشاهده می شود و در مناطق مرکزی دشت و حوالی دریاچه مهارلو سطح آب زیرزمینی بالا بوده و سرعت جریان آب زیرزمینی به دلیل وجود آبرفت ریزدانه دارای املاح شور کننده پایین است و این عوامل موجب افزایش شوری آبهای زیرزمینی این نواحی می گردد. سازند تبخیری ساچون (ژیپس و انیدریت) و هرمز (متشکل از نمک، ژیپس، انیدریت و غیره) هر چند امکان نفوذ نزولات جوی را دارا هستند، اما باعث کاهش کیفیت آبهای زیرزمینی می گردند سایر متغیرهای کیفی نیز هرچه بسمت دریاچه مهارلو پیش می رود از میزان کیفیت آب زیرزمینی کاسته می شود.

Keywords:

زمین آمار , پهنه بندی , کیفیت آب , کریجینگ , دشت سروستان