واکاوی شاخصه های ادب پایداری در اشعار میرزاده عشقی
Publish place: Journal of resistance litrature، Vol: 8، Issue: 15
Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 382
This Paper With 24 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JRTK-8-15_014
تاریخ نمایه سازی: 22 تیر 1398
Abstract:
میرزاده عشقی یکی از چهرههای برجسته ادب پایداری در دوران اختناق رضاخانی و حاکمیت پهلوی به شمار میآید. ارزش اشعار میرزاده عشقی، پیش از آنکه مدیون جنبه ادبی – هنری باشد، به بعد سیاسی- اجتماعی و وطنی آنها بر میگردد. این شاعر نوگرا که در جوانی جان فدای آزادی کرد، شعر را چون سلاحی برای مبارزه در دست گرفت. روحیه انقلابی، روزنامهنگاری، مقالهنویسی، اشعار تند و صریح عشقی، وی را یکی از چهرههای موثر ادب پایداری در دوره مشروطه معرفی کرده است. او که از تباهی وضع موجود رنج میبرد، دیدگاه انقلابی و ایدهآلیستی خود را به آیندهای معطوف میکند که در آن زر و سیم زوال یافته و دولت به دست رنجبر داده شده است. او دیدگاهی انقلابی و ایدهآلطلب دارد که جنبهای از رمانتیسم است و در برخی موارد به آنارشیسم کشیده میشود. در این مقاله پس از آوردن پیشینهای در باب ادب پایداری و چگونگی آن در دوره مشروطه با بررسی دیوان اشعار و مقالات عشقی و واکاوی شاخصههای ادب پایداری در آنها، به تبیین شاخصههای برجسته ادب پایداری و موارد گفته شده در اشعار وی پرداخته شده است.
Keywords:
Authors
مهدی رضا کمالی بانیانی
دانشجوی دکتری تخصصی زبان و ادبیات فارسی دانشگاه جیرفت
مهدی ممتحن
دانشیار زبان و ادبیات عربی دانشگاه آزاد واحد جیرفت