بررسی برخی روش های مدیریت تغذیه و آبیاری به منظور سازگاری و توسعه کشت زعفران در مناطق خشک
Publish place: Saffron Agronomy and Technology، Vol: 7، Issue: 2
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 512
This Paper With 19 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SAFRON-7-2_005
تاریخ نمایه سازی: 22 تیر 1398
Abstract:
به منظور بهبود عملکرد زعفران و تغییر الگوی کاشت در مناطق خشک، آزمایشی بصورت کرت های خردشده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار طی سال های زراعی 1395-1392 در یک مزرعه تحقیقاتی واقع در روستای چرخاب از توابع استان یزد به اجرا درآمد. سطوح فاکتور اصلی شامل سه سطح آبیاری (آبیاری تا 100، 75 و 50 درصد نیاز آبی) به عنوان کرت های اصلی و 7 تیمار مختلف مدیریت کودی شامل شاهد، 10 تن در هکتار کود دامی یا ورمی کمپوست به صورت توزیع روی سطح خاک، 5 و 10 تن در هکتار ورمی کمپوست به صورت ردیفی در زیر ردیف های کاشت، 10 لیتر در هکتار هیومستر سفرون در یک نوبت و در دو نوبت پس از گلدهی، به عنوان کرت های فرعی بود. نتایج نشان داد که کاهش آبیاری از 75% به 50% نیاز آبی موجب کاهش معنی دار وزن خشک برگ، وزن بزرگترین بنه، وزن کل بنه و تعداد بنه موثر در بوته شد. اختلاف عملکرد بین تیمارهای آبیاری هر ساله بیشتر شد. بهطوریکه در سال اول آزمایش، تیمارها از نظر تعداد گل اختلاف معنی داری نداشتند اما در سال سوم آزمایش تعداد گل در تیمار 100% نیاز آبی با میانگین 76/100 گل در هر کرت بصورت معنی داری بیش از دو تیمار دیگر بود. همچنین با کاهش آبیاری از 100% به 75% نیاز آبی، تعداد کل بنه بیش از 40% کاهش یافت، اما وزن کل بنه کمتر از 30% کاهش یافت. بین تیمارهای مدیریت کودی، مصرف ورمی کمپوست به مقدار 10 تن در هکتار بهصورت ردیفی در زیر ردیف های کاشت (10RV) و مصرف کود هیومستر سفرون به مقدار 10 لیتر در هکتار طی دو نوبت در طول فصل رشد (CH) به صورت معنی داری مطلوبتر بود. بطوریکه بیشترین تعداد گل در سال های دوم و سوم آزمایش در تیمار 10RV به ترتیب 78/71 و 22/98 عدد در هر کرت بدست آمد اما سود خالص حاصل از تیمار CH حدود 5/13 برابر بیش از بهترین تیمار این آزمایش (10RV) بود. درمجموع، روند تغییرات صفات طی سه سال آزمایش نشان داد که مزیت مصرف هیومستر سفرون نسبت به سایر تیمارها بیشتر است. لکن توصیه می شود در تحقیقات آتی مقادیر بیشتر این کود مورد بررسی قرار گیرد.
Keywords:
Authors
محمود غلامی
دانشجوی دکتری گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
محمد کافی
استاد گروه اگروتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
حمید رضا خزایی
استاد گروه اگروتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
حسین ابرقوئی
استادیار دانشکده کشاورزی، دانشگاه پیام نور استان یزد
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :