مقایسه نتایج روش های براورد عمق آبشستگی با داده های آزمایشگاهی دردو نوع تکیه گاه مستطیلی و ذوزنقه ای

تخمین آبشستگی در پی پل ها جهت طراحی و حفاظت آن ها از اهمیت ویژه ای برخوردار است. از طرفی روابط معرفی شده در پیشینه پژوهش بسیار متعدد بوده و هرکدام عوامل متعدد بستگی داشته ودر شرایط هیدرولیکی وهندسی مختلف توسعه یافته اند. لذا د راین مطالعه داده های آزمایشگاهی آبشستگی در دو نوع تکیه گاه رایج یکی با دیوار قائم (مستطیلی) و دیگری با دیواره بالی شکل (ذوزنقه ای) بانتایج چندین رابطه موجود در زمینه برآورد آبشستگی مورد مقایسه و ارزیابی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که روابط ازالدین 2007 و لیم 1997 در تکیه گاه مستطیلی و لیم 1997 در تکیه گاه ذوزنقه ای پیش بینی های بهتری را در مقایسه با سایر روابط، در شرایط آزمایشات انجام شده در پژوهش پیش رو، به دست می دهند.

Keywords:

تکیه گاه مستطیلی , تکیه گاه ذوزنقه ای , عمق آبشستگی , راس تکیه گاه