بررسی تغییرات مکانی فرسایش پذیری خاک های دشت مرودشت

فاکتور فرسایش پذیری حساسیت خاک در برابر فرسایش را نشان میدهد لذا با آگاهی از میزان فرسایش پذیری در مناطق مختلف میتوان به پتانسیل خطر فرسایش خاک پیبرد. لذا هدف از حاضر تعیین فرسایش پذیری خاکهای دشت مرودشت و مطالعه تجزیه وتحلیل زمین-آماری و تهیه نقشه پهنه بندی آن با استفاده از روش زمین آماری کریجینگ است. برای این منظور، تعداد 55 نمونه خاک سطحی برداشت و برخی ویژگیهای فیزیکوشیمیایی در آنها اندازه گیری شد. فرسایش پذیری با استفاده از معادلات واعظی و همکاران 2008) )، ویشمایر و اسمیت (1978) و رنارد و همکاران (1997) برآورد شد. تجزیه وتحلیل های زمین آماری با استفاده از نرم افزار GS+ 5 انجام شد و نقشه ها در محیط GIS ترسیم شدند. نتایج به دست آمده نشان داد که میانگین فرسایش پذیری حاصل از رابطه ی واعظی و همکاران (2008) به طور معنیداری کمتر از فرسایش پذیری برآوردی حاصل از دو رابطه ی ویشمایر و اسمیت (1978) و رنارد و همکاران (1997) است. همچنین میانگین میزان فرسایش پذیری حاصل از معادله رنارد و همکاران (1997) حدود 24 برابر بیشتر از میانگین فرسایش پذیری ویشمایر و اسمیت (1978) بود. دامنه تاثیر واریوگرام نمائی فرسایش پذیری حاصل از معادله ویشمایر و اسمیت 81100 ) متر) حدود دو برابر بیشتر از دامنه تاثیر واریوگرام نمائی حاصل از معادله رنارد و همکاران 43300) متر) بود. نقشه های پهنه بندی برای فرسایش پذیری روند متفاوتی داشتند؛ به گونه ای که فرسایش پذیری حاصل از معادله رنارد و همکاران و ویشمایر و اسمیت از جنوب به سمت شمال افزایش درحالیکه فرسایش پذیری حاصل از رابطه ی واعظی و همکاران از سمت جنوب به شمال روند کاهشی داشت. با توجه به اینکه رابطه ی واعظی و همکاران برای خاکهای ایران توسعه یافته است میتوان بیان داشت که نقشه حاصل از این معادله برای خاکهای منطقه موردمطالعه که به خاکهای مطالعه واعظی شبیه تر است، صحت بیشتری دارد.

بررسی تغییرات مکانی فرسایش پذیری خاک های دشت مرودشت Keywords:

فرسایش پذیری , دشت مرودشت , کریجینگ , واریوگرام