مشارکت سیاسی اقلیت های دینی در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران

ایران کشوری است که دارای قومیت های مختلف واقلیت های دینی زیادی بوده که در شهرهای مختلف کشور زندگی می کنند. سابقه حضور سه اقلیت زرتشتی ، یهودی و مسیحی(دو گروه ارامنه و آشوری) در ایران به قرون بسیار دور باز می گردد. دراسلام اقلیتهای دینی (اهل ذمه) مورد عنایت و احترام قرار گرفته شده است و در سیره عملی پیامبر (ص) و آیات متعددی از قرآن کریم از حقوق اقلیت های دینی حمایت شده است.از آنجایی که جمهوری اسلامی ایران محور کار خود را براساس آموزه های اسلامی قرارداده و در قانون اساسی نیز با تاسی از سیرهء پیامبر اکرم(ص) و ائمه اطهار (علیهم السلام) بر توجه به حقوق اقلیت های دینی اشاره دارد بررسی این موضوع مهم و ضروری است.علاوه بر این ها از آنجا که حساسیت نظام بین الملل و برخی از کشورهای غربی وهجمه دشمنان ایران در موضوع حقوق بشر نسبت به نظام جمهوری اسلامی ایران بالا بوده و همواره از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی فشارهای سیاسی در این ارتباط وجود داشته است ضرورت دارد زوایای نا اندیشیده این بحث موردتامل و مداقه قرارگیرد تا رویه و اجتماعی واحد حداقل درمرحله عمل دراین زمینه به وجود آید پرسش موردنظر مقاله این است که درقانون اساسی جمهوری اسلامی حق مشارکت سیاسی اقلیت های دینی اهل ذمه چگونه بیان شده است مقاله ه بررسی این گزاره مهم درقانون اساسی کشورمان و سایرقوانین موضوعه مرتبط به بررسی مشارکت سیاسی اقلیت های دینی درایران پرداخته است