نسبت عدالت و اخلاق در نهج البلاغه
Publish place: Journal of Hadith & Thought، Vol: 6، Issue: 12
Publish Year: 1391
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 471
This Paper With 27 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
JR_JHT-6-12_001
Index date: 22 July 2019
نسبت عدالت و اخلاق در نهج البلاغه abstract
اخلاق در نهج البلاغهو آموزه های امیر مومنان علی فراگیرنده مجموعه ای بینش ها، ارزش ها، گرایش ها، روش ها، کنش ها و گویش ها است، که جز با بسامانی آن ها در عرصه های مختلف، زندگی به سامانی انسانی و ایمانی نمی رسد. و عدالت در نهج البلاغه و آموزه های امام علی در پنج معنا استعمال شده است: قراردادن و قرار یافتن هر چیز در جای خودش، انصاف و داد، مساوات، رعایت حقوق و رساندن هر ذی حقی به حقش، و اعتدال و میانه روی. این دو امر (اخلاق و عدالت) دو رکن اساسی زندگی انسانی و ایمانی در همه عرصه هایند؛ و در نهج البلاغه و آموزه های امام علی نسبت اخلاق و عدالت، نسبتی ملازم یکدیگر است، و این دو تنگاتنگ و تنیده در هم اند، و نمی توان اخلاق را بی عدالت، و عدالت را بی اخلاق دید و محقق ساخت. عدالت گرایی امام علی از جنس اخلاق گرایی، و اخلاق گرایی آن حضرت از سنخ عدالت گرایی است. به منظور تبیین این نسبت، به چهار امر اساسی در نهج البلاغه و آموزه های امیر مومنان علی پرداخته شده است: تحقق برنامه عدالت از مجرای اخلاق، جهت گیری حکومت، پایبندی به اخلاق در پیشبرد برنامه عدالت، و پاس داشت اخلاق در تنگناهای تحقق عدالت
نسبت عدالت و اخلاق در نهج البلاغه Keywords:
نسبت عدالت و اخلاق در نهج البلاغه authors
مصطفی دلشاد تهرانی
مدیر گروه نهج البلاغه