سرمایهگذاری در آمورش عالی یکی از اساسیترین راه ها برای دستیابی به توسعه اقتصادی- اجتماعی محسوب میشود. امروزه سازمانها در موقعیت هایی قرار میگیرند که گرایش به سمت فعالیتهای کارآفرینانه برای آنها امری ضروری است. کارآفرینی امروزه یک مزیت رقابتی در هر کشور محسوب میشود.
کارآفرینی اجتماعی یکی از ابعاد مهم و رو به گسترش در فعالیتهای کارآفرینی کشورهای صنعتی جهان میباشد و از سابقه دیرینه ای نیز برخوردار است. درصورتیکه مقوله
کارآفرینی اجتماعی در بین کارکنان دولتی بهعنوان سرمایه های انسانی و اجتماعی حکومتها برای اداره و توسعه جامعه نهادینه شود، میتواند نقش مهمی در رفع مشکلات اجتماعی ایفا کند. ازآنجاییکه دانشگاه ها بهعنوان متولیان اصلی تربیت و پرورش منابع انسانی متخصص در جامعه نقش اساسی دارند توجه به مقوله کارآفرینی دانشگاهی به توسعه بهتر این امر کمک میکند. هدف این تحقیق مقایسه فرآیندی نظام آموزش عالی و
کارآفرینی اجتماعی میباشد. در این مقاله از روش مطالعات کتابخانهای و مطالعات اسنادی استفاده شده است. این پژوهش از نوع کاربردی است. در این پژوهش پس از بررسی مفهوم کارآفرینی و
کارآفرینی اجتماعی به ارائه مدلی تکامل یافته جهت
کارآفرینی اجتماعی دست یافتیم و فرآیند
کارآفرینی اجتماعی و آموزش عالی را بررسی کردیم. یافته ها نشان داد که این دو مقوله در نظام فرآیندی هماهنگی درحرکت اند.