کاربرد روش دیمتل فازی در تعیین میزان تاثیرپذیری و تاثیرگذاری معیارهای تعیین عرصه های مناسب تغذیه مصنوعی مطالعه موردی: دشت قروه_دهگلان

با توجه به روبرو شدن با مسئله افزایش تقاضای نیاز آبی و از طرف دیگر افت شدید آب های زیرزمینی مدیریت پایدار این منابع نمود بیشتری پیداکرده است. تغذیه مصنوعی آب های زیرزمینی می تواند نقش مهمی در این راستا داشته باشد. دشت قروه_دهگلان به دلیل خش کسالی های اخیر و برداشت بی رویه آب های زیرزمینی دچار افت شدید سطح آب شدهاست. با شناسایی مناطق مناسب تغذیه مصنوعی علاوه برافزایش سطح ایستابی می توان از پیشروی آب های شور و آغشته به املاح گچ و نمک به آبخوان های پایاب حوزه و اراضی اطراف جلوگیری شود. در پژوهش های گذشته برای تعیین عرصه های مناسب تغذیه مصنوعی صرفا تعیین معیارها مدنظر بوده بدون اینکه روابط بین معیارهای انتخابی مشخصشود. پژوهش حاضر باهدف شناسایی میزان تاثیرپذیری، تاثیرگذاری و همچنین اولویت بندی معیارهای مناسب برای اجرای عملیات تغذیه مصنوعی در دشت قروه_دهگلان با بهره گیری از روش دیمتل انجام گرفته است. به این منظور ابتدا با بررسی مطالعات گذشته، وضعیت جغرافیایی منطقه و پرسشنامه 9 معیار تاثیرگذار، شیب، کیفیت آب، عمق آب، ضریب نفوذپذیری، ضخامت آبرفت، کاربری اراضی، قابلیت انتقال، ریخت شناسی زمین و تراکم زهکشی انتخاب گردید. سپس بر اساس پرسشنامه های که در اختیار کارشناسان قرار گرفت و با استفاده از روش دیمتل، معیارها اولویت بندی گردید. نتایج نشان داد که معیار نفوذپذیری با مقدار D+R=11/37 بیشترین تعامل را با دیگر معیارها داشته و میزان اثرگذاری آن 0/92 است. همچنین معیار کاربری اراضی با DI-Ri=-1.016947 اثر پذیرترین معیار مشخص گردید.

Keywords:

تغذیه مصنوعی , تراکم زهکشی , دیماتل , دشت قروه_دهگلان , منابع آب.