سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در پرتو اندیشه های امام خمینی (س)

خداباوری و نگرش توحیدی، محور نظام اسلامی و غایت نهایی آن است و اساس آموزه ها و اهداف کلی و به تبع آن مقاصد دیپلماسی و سیاست خارجی نظام اسلامی را تشکیل می دهد. ماهیت و نوع دیپلماسی اسلامی، بیشتر و ترجیحا فرهنگی است و به نحو آشکاری از نوع دیپلماسی عمومی است. چنین امری بیانگر آن است که در جمهوری اسلامی، اصلی ترین وظیفه و کارکرد دیپلماسی، اصلاح فرهنگی مردم و تهذیب آنها در کلیه سطوح ملی و جهانی است. افزون براین، در نوشتار حاضر، پس از آنکه در پرتو دو رویکرد کلان روابط بین الملل یعنی آرمان گرایی و واقع گرایی به بررسی مبانی پیوند آرمان ها و واقعیت ها در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران با تاکید بر اندیشه سیاسی امام خمینی (ره) پرداخته شد، برخی از مهمترین راهبردها و بایسته های اساسی و اولویت ها و سطوح دیپلماسی نظام اسلامی از منظر قانون اساسی و اندیشه های امام خمینی (ره) بیان شده است.

Keywords:

واقع گرایی , آرمان گرایی , فقه سیاسی شیعه , آرمان گرایی واقعبین , سیاست خارجی ج.ا.اتوحید , سیاست خارجی , قانون اساسی , دیپلماسی عمومی , جمهوری اسلامی , امام خمینی (ره) , مقام معظم رهبری