جنگ افزارها و سیاست جنگی آشور نو (مطالعه موردی: سده هشتم قبل از میلاد)

امپراتوری آشورتو یکی از قدرتمندترین حکومت های بین النهرین است که در خلال سالهای 934 ق.م تا 608 ق.م در شمال بین النهرین حیات سیاسی داشت. قدرت یافتن روزافروزن آشور و نیاز این امپراتوری، که طبیعتی فقیر داشت، به منابع طبیعی و معدنی سرزمین های دیگر، لشکر کشی های متعدد غارتگرانهی پادشاهان آشور به سرزمین های اطراف را الزام می کرد. گزارش ها و مقالات باستان شناختی و منابع تاریخی به طور پراکنده و در خلال موضوعات دیگر به طور ضمنی به لشگرکشیهای پادشاهان آشورتو به همسایگان خود و چگونگی برخورد آنها با دولت های مغلوب و سیاست های جنگی آنها اشاره شده است. در این مقاله اوضاع سیاسی، اجتماعی و اقتصادی دوره آشورتو، علل لشگر کشی ها، سیاستهای جنگی و سلسله مراتب نظامی، سازمان ارتش، نوع پوشش جنگاوران، جنگ افزارها و نحوه برخورد آشوریان با دشمن پس از تسخیر شهرها و قلعه ها خصوصا در دوران دو پادشاه مهم سده هشتم ق.م یعنی تیگلات پیلسر سوم و سارگون دوم مورد مطالعه و بررسی قرار می گیرد که پیش از این به طور پراکنده در گزارش ها و مقالات باستان شناختی و منابع تاریخی به طور ضمنی و در خلال موضوعات دیگر به آنها پرداخته شده است. از این رو تلاش می گردد تا ضمن گردآوری این داده ها، پس از مطالعه و تحلیل مورد مقایسه و تطبیق قرار گیرند و سپس به صورت مجموعه ای منسجم و یکجا ارائه گردند. تیگلات پیلسر در طول 18 سال توانست مدعی شود که بر سرزمین هایی از آب های شور بیت یکین تا کوه بیکنی (دماوند) در شرق، از دریای غربی تا مصر، از افق عرش تا بلندترین نقطه آن فرمان می راند . حفریات جدید تپه گیان در نزدیکی مازندران آثار و اطلاعات جدیدی را در ارتباط با لشگرکشی تیگلات پیلسر به این نواحی را به ما نشان می دهد.

Keywords:

بین النهرین , آشورنو , جنگ , جنگ افزار