خوانش محوطه باستان شناختی بیستون به مثابه منظر فرهنگی پویا

شناخت و خوانش محوطه های باستان شناختی و میراث فرهنگی در دنیای امروز در طراحی جامع برنامه های راهبردی سرزمین ها جایگاه ویژه ای دارد. این موضوع به عنوان نقطه ی عطف پژوهش - های چندرشته ای در مراکز علمی و تحقیقاتی مطرح می شود. شناخت ریشه ها و حفظ و گسترش بویایی در محوطه های میراث فرهنگی با هدف رسیدن به سود آوری اقتصادی پایدار نه فقط از راه توریسم بلکه با روش های نوآورانه در ایجاد شغل به عنوان محرک اصلی در بازسازی زیرساخت های فرهنگی و اجتماعی از ارکان نگرشهای نوین به محوطه های باستان شناختی است. منظر فرهنگی بیستون یکی از پیچیده ترین و شگرف ترین مناظر فرهنگی باستان شناختی جهان است که بخشی از آن در سال 2006 میلادی در فهرست آثار جهانی به ثبت رسید. در این منظر، کنش همیشگی میان طبیعت و انسان به پیدایش آمیزه ای از اسطوره، تاریخ و هنر در حافظه جمعی ملی ایرانیان شده است. خوانش جامع منظر فرهنگی بیستون وابسته به مطالعه لایه های ملموس و ناملموسی است که در چارچوب مطالعات چندرشته ای و طرح های جامع پژوهشی می گنجد. از آنجا که سیمای باستان شناختی محوطه ی بیستون بیش از هر موضوعی پویایی این منظر را تحت تاثیر قرار می دهد، در این مقاله ضمن بررسی نتایج مطالعات باستان شناختی به بیان مفهوم منظر فرهنگی پویا و مولفه های آن پرداخته می شود، سپس با روش تحقیق توصیفی و تحلیلی به پویایی منظر فرهنگی بیستون در گذشته و حال پرداخته و راهبردهای عملی برای طراحی جامع آینده پیشنهاد می گردد

Keywords:

منظر , بیستون , منظر فرهنگی پویا , باستان شناختی