استانداردسازی مقدماتی پرسشنامه خودآرمانی

خود به عنوان یکی از ابعاد مستند در پیش بینی رفتار و موقعیت انسانی است که تلفیقی از توسعه ی شخصیت، انگیزش و یادگیری را در غالب ساختاری منحصر به فرد ارائه می دهد. این سازه متشکل از خود درک شده و خود شایسته است و وظیفه ی شخص این است که خود درک شده را تا حد ممکن، مشابه یا همپوشان با خود شایسته بسازد. در این پژوهش به بررسی ویژگی های روانسنجی پرسشنامه خودآرمانی پرداخته شد. پژوهش جاری از نظر هدف در گروه پژوهش های کاربردی قرار می گیرد و از نظر روش گردآوری اطلاعات، پژوهش در دسته پژوهش های پیمایشی- توصیفی از نوع تحلیلی قرار داد. نظر به اینکه پژوهش جاری از آن دسته از ابزارهای گردآوری داده که هدف آنها توصیف شرایط یا پدیده مورد بررسی بهره گرفته است این پژوهش از نوع پژوهش توصیفی می باشد و از آنجا که جمع آوری داد هها در این پژوهش با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و پرسشنامه ای پشتیبانی می شود می توان آن را در گروه پژوهش های میدانی قرار داد. جامعه آماری پژوهش را دانشجویان دانشگاه آزاد واحد شهرقدس بودند. به منظور استانداردسازی مقدماتی از روش تحلیل عاملی برای تعیین عوامل و مولفه های تشکیل دهنده استفاده شد. نتایج به دست آمده نشان داد پرسشنامه خودآرمانی از روایی محتوا و دروانی و پایایی برخوردار است. مجموعه هوشیاری ها و تصورات نسبت به ویژگی های درونی و بیرونی خود که در یک نظام پیچیده و پویا توحید یافته اند، ادراک خود را تشکیل می دهند. ادراک خود یک مفهوم شناختی اجتماعی است و با دیگر زمینه های شناخت اجتماعی مرتبط است/

استانداردسازی مقدماتی پرسشنامه خودآرمانی Keywords:

استانداردسازی مقدماتی , خودآرمانی , تحلیل عاملی