اهداف و دستاوردهای پخش سیلاب بر آبخوان دشت موسیان(استان ایلام)

فرسایش خاک و هدر رفت آب در اکثر حوزه های آبخیز ناشی از عدم اعمال مدیریت از منابع آب و خاک و بهره برداری نادرست از آنهاست. اثرات این عمل در تخریب آبخیزها، کاهش پوشش گیاهی و نابودی آن ، کاهش تولیدات مورد انتظار از یک آبخیز، جاری شدن سیل، کاهش کیفیت آب و بالاخره بهم خوردن تعادل اکولوژیکی نمود پیدا می کند. سالانه حجم زیادی از آب مورد نیاز کشاورزان و بهره برداران از منابع طبیعی به صورت هرز آب از حوزه های آبخیز کشور خارج می شود و خسارتهای زیادی در زمینه کشاورزی و منابع طبیعی از جمله محصولات زراعی و باغی، مناطق مسکونی، جاده های دامپروری و صدمات جانی و مالی زیادی در مسیر پخش سیل به بار می آورد و این در حالی است که نیاز به غذا در جامعه و اراضی کشاورزی هر روز بیشتر می شود. پروژه ملی پخش سیلاب بر آبخوان دشت موسیان یکی از طرح های مذکور است که در پی توازن منطقه ای و بهره وری انسان از محیط اجرا شده است. منطقه موسیان از نقاط بسیار مستعد با شرایط اقلیمی بسیار مناسب است که در صورت تامین آب در سال می تواند حداقل 2 بار کشت را انجام داد. این منطقه برای ساکنان آن از نظر زمین و سایر عوامل تولید در صورت تامین آب ، اشتغال زایی ، بارگذاری جمعیت و توسعه منطقه ای را به دنبال خواهد داشت . طرح پخش سیلاب در دشت موسیان از سال 1375 در سطح 5000 هکتار شروع شده و اینک پس از گذشت حدود 12 سال از عملیات اجرائی آن تاثیراتی را از نظر جنبه های اقتصادی ، اجتماعی به جای گذاشته است که حداقل 7 روستای مهم منطقه با اراضی کشاورزی وسیع بطور مستقیم از مزایای آن بهره مند هستند. که در اینجا سعی بر آن است که فعالیتهای انجام شده و تاثیرات آن از جنبه ها مختلف معرفی گردد

Keywords:

آبخوان داری , سیلاب , فرسایش خاک , حفاظت خاک و اقلیم.