تحلیلی بر الگوی پایش، ارزیابی و مدیریت خشکسالی در استان لرستان

مدیریت ریسک خشکسالی نیازمند طیف وسیعی از داده ها و اطلاعات در ارتباط با خطر، میزان در معرض خطر بودن و آسیب پذیری نسبت به خطر خشکسالی می باشد، و این در حالی است که ساختار فعلی نظام اطلاعاتی موجود بخش کوچکی از داده های مورد نیاز را پوشش می دهد. تنها داده هایی که به صورت جاری و سالانه مورد پایش قرار می گیرند داده های هواشناسی و هیدرولوژی می باشند که توسط دو نهاد سازمان هواشناسی و شرکت آب منطقه ای تهیه می شوند. از داده های حاصل از پایش این دو نهاد فقط میتوان نمایانه ها و نمایه های خطر خشکسالی هواشناسی و هیدرولوژی را تهیه نمود، لذا لایه های خطر خشکسالی کشاورزی و آسیب پذیری اقتصادی و اجتماعی فاقد ساختار و سازمان پایش بوده ولازم است که برای آنها سازوکار لازم درنظر گرفته شود. هدف این مقاله ارائه سازوکار مناسب برای پایش، ارزیابی و مدیریت خشکسالی در اکوسیستم های مختلف استان لرستان است. قبل از پرداختن به کار گروه های پایش ابتدا وظایف در نظر گرفته شده برا ی کمیته پایش مشخص شده سپس بر اساس وظایف تعریف شده هر کمیته، کارگروه های مربوطه با شرح وظایف شان ارائه خواهد شد. به منظور اجرایی نمودن کل فرآیند برنامه ریزی و مدیریت خشکسالی، نیازمند سازماندهی و تعیین سازوکارهای لازم برای اجرای برنامه و تعیین وظایف در چارچوب برنامه مربوطه می باشیم، در این راستا سه مولفه اصلی برای مدیریت خشکسالی در نظر گرفته شد، که برای هریک از آن ها کمیته ای متشکل از کار گروه های تخصصی تشکیل گردید. در راس این کمیته ها، ستاد استانی قرار دارد که هریک از آن ها به نوبه خود دارای اعضاء و وظایفی مشخص می باشند.

Keywords:

تحلیل , پایش , مدیریت , خشکسالی , لرستان