شناسایی و اولویت بندی عوامل موثر بر جذب و نگهداشت استعدادهای علمی در دانشگاه

 هدف این پژوهش، شناسایی و اولویت­بندی عوامل موثر بر جذب و نگهداشت اعضای هیئت علمی در دانشگاه­هاست. بدین منظور عوامل موثر بر جذب و نگهداشت اعضای هیئت علمی با مبنا قراردادن پژوهش ورهاگن، بومی­سازی و تعیین شدند. در این پژوهش از روش بهترین بدترین برای رتبه­بندی این عوامل استفاده شده است. پرسشنامه طراحی شده براساس مدل بهترین بدترین، به اساتید دانشگاه که در حوزه منابع انسانی، سال­ها تدریس و تحقیق نموده­اند، داده شد تا به­صورت جداگانه در ارتباط با جذب و سپس نگهداشت استعدادهای علمی، نظرات کارشناسی خود را ارائه کنند. جامعه موردمطالعه تحقیق شامل کلیه متقاضیان جذب هیئت علمی و اعضای کنونی هیئت علمی دانشگاه هاست و نمونه اطلاع دهنده به منظور بومی­سازی مدل مفهومی تحقیق و پاسخ­دهی به پرسشنامه­های اولویت­بندی شامل پنج تن از خبرگان باسابقه و تجربه هستند. درنتیجه می­توان ادعا نمود که نمونه­گیری در تحقیق حاضر به صورت قضاوتی و هدف مند انجام شده است. نتایج این پژوهش نشان می­دهد به منظور موفقیت در جذب استعدادهای علمی، توجه به عوامل برند و شهرت دانشگاه و ارزش و فرهنگ دانشگاه حائز اهمیت است. همچنین به منظور موفقیت در نگهداشت استعدادهای علمی موجود، توجه به عوامل ارزش و فرهنگ و جو تدریس و آموزش حائز اهمیت است. توجه دانشگاه­ها به عوامل مهم شناسایی شده در این پژوهش می­تواند به جذب بهتر استعدادهای علمی کمک شایانی کند.

Keywords:

مدیریت استعداد , تصمیم گیری چند معیاره , روش بهترین بدترین (BWM) , دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی