بررسی تاثیر افزایش غلظت پلیمر بر عملکرد غشای پلی سولفون برای جداسازی دی اکسیدکربن از متان

در این تحقیق تاثیر افزایش غلظت پلیمر و فشار خوراک بر خواص تراوایی و گزینش پذیری غشای پلیسولفون بررسی شد. در ساخت غشا از حلالهای ان متیل پیرولیدون (NMP) و دیکلرومتان (DCM) استفاده شده است. ساختار مقطع غشاها با استفاده از تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین تراوایی هر یک از گازها به صورت جداگانه در فشار 2 تا 8 bar سنجیده شد. تصاویر SEM نشان داد که با افزایش درصد غلظت پلیمر، میزان تراکم و ضخامت لایه انتخاب پذیر افزایش می یابد. نتایج آزمون تراوایی گاز نیز حاکی از این امر بود که با افزایش غلظت پلیمر، میزان تراوایی کاهش و انتخابپ ذیری افزایش می یابد.

Keywords:

غشای پلیمری , پلی سولفون , تراوایی , جداسازی دی اکسیدکربن از متان