سنجش کارایی و رتبه بندی مناطق اهواز در بخش زیرساخت های گردشگری با استفاده از مدل ارزیابی چندمعیاری و کوکگرجینگ

امروزه در عصر حاضر گردشگری شهری به صورت یک مساله و فعالیتی مهم در مدیریت شهری و توسعه محلی پایدار شهرها درآمده است، ابتدا هدف انسان جستجوگر از گردش روی زمین دست یافتن به نقاط دیده نشده و بکر بود ولی امروزه انگیزه هایی چون؛ تفریح، تفرج، سیاحت، زیارت و گذراندن اوقات فراغت و ... افزایش یافته است. هدف اصلی این تحقیق سنجش کارایی و رتبه بندی مناطق اهواز در بخش زیرساخت های گردشگری می باشد. بنابراین سوال مطالعه این است که مهمترین شاخص های گردشگری در بخش زیرساخت کلان شهر اهواز کدام اند. این تحقیق از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، توصیفی - تحلیلی و مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و بررسی های میدانی است. شاخص های منتخب در دو مرحله از طریق مطالعه سوابق( طرح های تحقیقاتی، آمارنامه ها، کتب) و بهره گیری از آراء خبرگان گردآوری و ادغام گردیدند. پس از استخراج شاخص ها با استفاده از دو مدل تاپسیس و ویکور وزن شاخص ها بدست آمد و با استفاده از تکنیک میانگین رتبه ای ادغام گردید؛ سپس به وسیله نرم افزار GIS و استفاده از تحلیل CoKriging تجزیه و تحلیل گردیدند. تحلیل یافته ها آزمون با استفاده از تکنیک میانگین رتبه ای نشان می دهد در بین گزینه های تحقیق منطقه چهار رتبه 1را به خود اختصاص داده است، بنابراین از وضعیت مطلوبی برخوردار است. بعد از آن مناطق سه، هفت، شش، دو، یک، پنج، هشت به ترتیب با رتبه 2، 3، 4/5، 5/5، 5/5، 6/5، 8 اولویت های بعدی را به خودشان اختصاص داده اند.

Keywords:

سنجش کارایی , رتبه بندی , زیرساخت های گردشگری , اهواز