ارائه ی رابطه ی تجربی برای هدایت حرارتی نانوسیالات اکسید روی اتیلن گلیکول

در این تحقیق به بررسی تجربی تاثیر دما و کسر حجمی بر روی نسبت ضریب هدایت حرارتی نانوسیال اکسید روی اتیلن گلیکول پرداخته شده است. به این منظور یافته های آزمایشگاهی مربوط به ضریب هدایت حرارتی نسبی به صورت تابعی از دما وکسر حجمی برازش می گردد. روش های تخمین و پیش بینی به منظور جبران داده های آزمایشگاهی نامشخص توسعه پیدا کرده اند. ساختار تابع برازش از طریق تعیین سهم دما وکسر حجمی بر روی نسبت ضریب هدایت حرارت، انتخاب می گردد. پس از تجزیه وتحلیل آماری این اثبات برازشی تجربی از نسبت ضریب هدایت حرارتی به صورت تابعی از دما و کسر حجمی ارائه می گردد. به این منظور ازنتایج آزمایشگاهی که در محدوده ی دمایی 24 تا 50 درجه سانتی گراد و کسر حجمی بین 0.0625 تا 5% صورت گرفته است. استفاده می گردد. دراین مطالعه از 40 داده تجربی در 4 دمای مختلف و 10 کسر حجمی متفاوت برای توسعه پیش بینی نسبت ضریب هدایت حرارت استفاه شده است. در این مقاله چندین تابع به منظور پیش بینی نسبت ضریب هدایت حرارتی توسعه داده می شود، که در نهایت، تابع به خطای کمتر به عنوان نماینده تابع برازش ضریب هدایت حرارتی انتخاب می شود.خطای میانگین مطلق و میانگین مربعات خطای نتایج محاسبه شده توسط توابع برازش شده ، به ترتیب 0.0022 و 1.0829×10(-5) می باشد. به منظور کاهش اختلاف بین داده های پیش بینی شده و داده های آزمایشگاهی از رگرسیون غیر خطی استفاده شده است که منجر به خطای بیشینه کمتر از 0.01 می شود نتایج حاصل از پیش بینی نشان می دهد که برازش ایجادشده قابلیت پیش بینی نسبت ضریب هدایت حرارتی را با دقت مناسبی دارا می باشد.

Keywords:

اکسید روی اتلین گلیکول , ضریب هدایت حرارتی , برازش منحنی , نانوسیالات , رگرسیون غیر خطی