ارزیابی آثار پارامترهای اقلیمی و سیاست های دولت بر سطح زیر کشت دانه های روغنی در ایران

یکی از مهمترین سیاستهای دولت در بخش کشاورزی افزایش سطح زیر کشت و تولید محصولات استراتژیک مانند دانه های روغنی بعلت وابستگی گسترده به واردات این محصول در زنجیره تامین روغن نباتی میباشد. هدف این مطالعه ارزیابی آثار فاکتورهای اقلیمی و سیاستهای دولت (بعنوان فاکتورهای قابل کنترل و غیر قابل کنترل) بر سطح زیرکشت دانه های روغنی سویا و کلزا در استانهای تولیدکننده عمده با استفاده از داده های زمانی 2001-2017 میباشد. برای این منظور از رویکرد اقتصادسنجی پانل دیتا استفاده گردید. نتایج از تاثیر زیاد بارندگی و دما بر سطح زیر کشت دانه های روغنی دارد. از طرف دیگر، اجرای سیاست خودکفایی گندم از طریق افزایش قیمت تضمینی، بعنوان مانعی در مقابل سطح زیر کشت دانه های روغنی عمل میکند. برخلاف کلزا، افزایش سطح زیرکشت گندم، تاثیر معنیداری بر سطح زیرکشت سویا ندارد. بطورکلی، کاهش بارندگی،افزایش دما و افزایش قیمت تضمینی دانه های روغنی به ترتیب تاثیر منفی، منفی و مثبت بر سطح زیر کشت دانه های روغنی دارد.

Keywords:

تغییرات اقلیم , رویکرد پانل دیتا , سیاستهای دولت و دانه های روغنی